Mamoste Derwêş!


Konê Reş

Gotin di dawiya şevê de digrîn..!
Bêdengiya me bi çûkên mirî yên vî heyamî re dilewite..!
Ev heyamê ku em ji bo wî distirên û
Ew, serê xwe ji bo me dihejîne..
Digirî û di ber xwe de dibêje pepûk.. Waweylê…
Mamoste! Em ê çawa wêneyê bav û kalên xwe
Winda bikin, kum û kolosê wan li ber ba bifelişînin?!!
Çendî dayikên me gazinan bikin, çendî mîr Bedirxan,
Şêx Nehrî, Şêx Seîd ji me bi lome bin;
Em, di çayxaneyên bîranînan de qerebalixê dikin,
Bi dirêjbûn li ber dergehên bajarên giryayî radiwestin,
Lêborîn û pexşanê dixwazin û ji darên xûz û tewyayî dipirsin;
Gelo, em bi derengî ketine..?!
Tu çi dixwazî mamoste Derwêş! Em çi dixwazin?!
Penaberiyê em di nav baskên xwe de hilanîne..
Rêkên çûn û nehatinê ji çûna me westiyane.
Wî li wî yê ku karibe bireve û kî berê kerwan didî kû, bela ew be..!!!
Em bi bêdengî û şerê hev de ne û bi zimanê biyaniyan dinivîsînin..!!
Çi şevek dirêj e, gelo dawî jêre nîn e?!
Kolanên rojhilata navîn ji hejariya zarokên me têr xwarin..!
Werin, em bi pêş de herin da ku nifşên li paş me bi pêş ve bilivin.
Ax, çendî ev heyam bi kul û derd e..
Werin! Bila em ardiwê ronahiyê bin ne ardiwê tirava temirandî bin.
Werin! Kelek di orta deryayê de westyayî ye li hêviya me ye.

Qamişlo, 12/02/2018

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Bihuşta sênckirî

Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…