Aş ê kevnar

Nizar Yosif

Vê demê
Stiranên me ji ritim di kevin
Bi nalînên zirneyê re
ewrav û ronî di şehitin
Dawtkerî di coşa xuhdanê de vedipekin
Yên mûzîkzan ji hevketinê

di revin
Amûretan di geravê de di hêlin
ji hêz di Kevin
Ronî di nixume
siha amancê bar dike
di rêya kevnar de stêr di rijin
Kinarên vê meydanê dilop dikin
Pîroziya vebiriqandinê hêmin dibe 
di çavên minî hêrsgirtî de
Pelgulên virnî di weşin.

Vê demê
Aşê kevnar em hêrandin 
Nexweşî me dicûn
Birçî bûnê em giriyandin
Birînên xwe yên vekirî
me hilgirtin
Şêvîn me dinivîse
pesteyek nîvişkan
li ser xwenên birîndar
Hîviyên parçe
Nehingên mirinê
Binçav kirina aqarên bijon
Leystikên kêfîn 
Bîranîn in zarokatiyê
Li ber bayên xwe di şewitînin 
Tirsê qurmîçkên rûkên kalan kûr kirin
Ava şêlo kevirên berçeman bê reng hiştin
Balav lewitandin
Deşta me leylanê girtiye
Mirov mişextên biryaran man
Ewr bûn bengî yên ezmanan
Tav rûreş di be ji rojên xwe
Êvarê giriyê sibehê kir
Sibeha parastinê
Ji devên dêwên mirinê.

16.05.14

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Xoşhnav Silêman

Pistînên hebûneke bêdawî diqîrin
Ristên helbestan jê der tên
mîna pêleka jenînê derdikeve
mîna xewnên serxweş
Li kuçeyên şevê dimeşin
Mîna awazeke winda
Hûn li benda şevê ne
Bi guhekî ber bi nobedaran ve
Tu li dengên bêdengiyê guhdarî dikî
Weke ku xwendevanekî zimanê gerdûnê
Di çavên tarî dirame
Tu di navbera tîpên wê de mîna tilismên bêşîfre digerî.
Hemî alfabeyan çêdikin
Û ji peyalên…

Tengezar Marînî

Ez bi tenê rawestiyame,

Çemek ji ramanan,

Wêneyên ji sîberê di nav tevnê de,

Vedeng bêhingivtin.

Deng bi çirpekî xwe dişêlînin,

Henaseyek ji nostaljiyê,

Ronahîyek dişkê,

Xeyalên hilweşiyayî.

Bazin dizivirin,

lîstika demê,

dilopek dibare,

deng belav dibin.

Ta…

بێوارحسێن زێباری، هه‌ولێر

ئه‌گه‌ر ئه‌م ل سه‌ر ناسنامه‌ و گه‌لێ كورد ڕاوه‌ستین، دێ ئێكسه‌ر هزر و بیرێن مه‌ دێ بۆ وان شۆڕه‌ش و سه‌رهه‌ڵدانێن گه‌لێ كورد چن ئه‌وێن وان ئه‌نجام دایێ د قویناغێن جۆدا جۆدا دا بووینه‌ مایه‌ی ده‌ستكه‌فتن و ئه‌گه‌رێن هندێ كو كورد ببن خودان بڕیار و ده‌ستكه‌فێن زێده‌تر و…

Tengezar Marînî
Mirov hene, dema tûşî nexweşiyekê dibin,
pir kes û mirov bi wan diêşin, sedem jî ev in: an di nav civakê û di qada pê ve mijûl bi xeml û rewş dikin, an jî xwedan temen hindik û pichûk in û mirov dua dike, ku xwedê wan bi selamet bike. Mizgîn xweda evan herdû xesletan…