Qamişlo..!



Konê Reş

 

Qamişlo..! 

Tu ketiye dilê me de û jê
dernakev e!

Te hêlîna xwe di peravê
bîranînên me de çêkiriye û têde razaya ye..!

Tu ew bajar e; Yê  ku me hezê kiriye;

Sînga wî, ji kul û xem, kêf û
şahiya me re vekiriye û firehe..

Bajarê ku em di tax û cadeyên
wî de mezin û belav bûne..

Bav û kalên me di destpêka
çerxê bîstan de;

Bi hêla destên xwe bingehê wî
danîne,

Govend û dîlan li hawîrdora wî
gerandine..

Erê Qamişlo!

Tu bajarekî awarte ye.

Awarteye bi her tiştên xwe:

Bi desthilata rêjîmê û xelkên
xwe..

Bi aqilmend û dînên xwe..

Bi rind, xerab û Bekoyên xwe..

Bi bilindbûna çiyayê Bagokê û

Çiyayê Omeriyan ji bakur ve û

Firehbûna Beriya Mêrdînê û

Deşta Xelef Axa ji başûr ve..

Bi havînên gerim û zivistanên
sar..

Ji kaniyên te, yên ker,

Em fêrî bêdengbûnê bûne..

Ji taxên te (Hilêliyê,
Enteriyê..),

Em fêrî hawar û berxwedanê bûne..

Û em xwîna xwe ya gerim,

gorî xaka te ya pîroz dikin..

 

Konê Reş, 16,09.2014

 

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Bihuşta sênckirî

Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…