Siyamend Brahîm
Siyamendbrahim@gmail.com
Bîrewerên jiyanê û agahdarên dehkeriyên tiştan û razên kar û barên jiyanê dizanin ku xurtbûna ne tenê pergala wê mirovên bi pere an jî bi zend û bendên badayê ku li yaniyên werzeşî tên xwedî kirin, lê hişmendiya mirov bi tevdîr û bişaftina tiştan bi rengekî ji zanebûn û aramiye.
Siyamendbrahim@gmail.com
Bîrewerên jiyanê û agahdarên dehkeriyên tiştan û razên kar û barên jiyanê dizanin ku xurtbûna ne tenê pergala wê mirovên bi pere an jî bi zend û bendên badayê ku li yaniyên werzeşî tên xwedî kirin, lê hişmendiya mirov bi tevdîr û bişaftina tiştan bi rengekî ji zanebûn û aramiye.
Di vê çîroka folklorî nimûneyeke ji aramî û tvdîra tiştan berz dike, bi şîn û vîn mirov rûmeta xwe vedigerîne, û dive tu caran bêzarî nekeve dilê wî.
Rustemê zal çû şerê dêwan, îcar dêw zor Rustem bir, Dêwê sipî Rustem dîl kir û ew bi zincîran girêda, ji nan û avê pêve ne didayê, ta ku qels û jar bibe.
Dêwê sipî her roj ji sibehê ta bi êvarê li nêçîra xwe digeriya, her ku êvar dihat ban Rustem dikir.
Ha Tu çawayî?
Ez ezim, Tu tuyî?
Dibêjin Rustem ji birçîna kete hale mirinê, jar û qels bû, Rojekê pîreka Dêwê sipî hate cem Rustem û jê re digot Ha Rustem, Her êvar ku mere min ji nêçîra tê male û ji te bipirse tu çawayî?
Tu dê bibêjî Ez ezim tu tu yî?
Tu dîlî û girêdayî ye, û ew ji sibehê heya êvara li nêçîrê serbest û azad digerî,
Rustem jê re gote:
Ka ezê çi bikim? gava êvar bê, wê ji te re bêje:
Hey dêwî tu çawayî
Tû yê bêjî hey dêwî
Ez perîşanim, Ez ne bi qasî teme, Tu ji min xurtirî, wê dilê wî bi te bişewite, îcar wê ji min re bêje
xwarina baş bidyê pişt re wisan Rustem ji dêwê sipî re
gote û her rojekê qazek di nêv rûn de qelandî dixwar
Dibêjin heya çill rojî xwarina xweş dida Rûstemê zalê, ew di nav zincîra xwe de xurt û qelew bû,
Piştî çill rojî êvarekê dêw ji nêçîrê dihate ban kiriye û gote
Tu çawa yî
Dêwê sipî her roj ji sibehê ta bi êvarê li nêçîra xwe digeriya, her ku êvar dihat ban Rustem dikir.
Ha Tu çawayî?
Ez ezim, Tu tuyî?
Dibêjin Rustem ji birçîna kete hale mirinê, jar û qels bû, Rojekê pîreka Dêwê sipî hate cem Rustem û jê re digot Ha Rustem, Her êvar ku mere min ji nêçîra tê male û ji te bipirse tu çawayî?
Tu dê bibêjî Ez ezim tu tu yî?
Tu dîlî û girêdayî ye, û ew ji sibehê heya êvara li nêçîrê serbest û azad digerî,
Rustem jê re gote:
Ka ezê çi bikim? gava êvar bê, wê ji te re bêje:
Hey dêwî tu çawayî
Tû yê bêjî hey dêwî
Ez perîşanim, Ez ne bi qasî teme, Tu ji min xurtirî, wê dilê wî bi te bişewite, îcar wê ji min re bêje
xwarina baş bidyê pişt re wisan Rustem ji dêwê sipî re
gote û her rojekê qazek di nêv rûn de qelandî dixwar
Dibêjin heya çill rojî xwarina xweş dida Rûstemê zalê, ew di nav zincîra xwe de xurt û qelew bû,
Piştî çill rojî êvarekê dêw ji nêçîrê dihate ban kiriye û gote
Tu çawa yî
D cî de Rustem hema xwe rewjiqand her perçak ji wan xelk û zincîran hemî şikandin û azad bû.