Çima behsa jenosîda Kurdên Êzidî nehatiye kirin?!

Konê Reş
 

Di roja 02.06.2016an de, parlamentoya Elmanyayê, jenosîda
Ermeniyan ya sala 1915an pejirandin. Netenê jenosîda ermenîyan, belê her wiha
jenosîda Kildanî û Asûrîyan jî pejirandiye.

Lê çima behsa jenosîda Kurdên Êzidî nehatiye kirin?! Wek
ku diyar e ku em li dîroka Kurdên
Êzîdiyan vegerin, li fermanên tevkujî û cenosidên ku hatiye serê wan mêze
bikin, nexasim piştî fitwa ku miftiyê dewleta Osmanî (Ebû Elsûud Elemadî:
1491-1575), bi destûra Sultan Silêmanê Qanûnî deranî; bi kuştin, talankirin û
firotina Êzîdiyan..

Em ê bibînin ku Kurdên Êzîdî, di nav sed salan re, tûşî 72 fermanên cenosidê bûne, û wiha ta bi sala 1918an û di encam de bêtir ji melyonek Kurdên Êzidî hatine kuştin û qirkirin.. Ji bilî ferman û jenosîdên van salên dawî li Şingalê..
Çima parlamantoya Elmanî behsa wan jî nekir?! Bêguman jenosîd gunehê herî mezine di heqê mirovahiyê de li cîhanê û divê hesabê wan kesên ku wî gunehî dikin were kirin û ceze xwarin.. 

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…