Mêraniya Derwêş (çîrokek gelêrî)

 

Reşad şeref
Navê Derwêş û mîraniya wî li her çar hêlên cezîra botan ke û deng da!
Mîr dibihîst ko navê Derwêş li ser her zimanî ye, li xweşa wî nehat! Şand li dûv Derwêş..!
Derwêşê me berê xwe da dîwana mîr, gelek pirs û guman di serê wî de diçûn û dihatin..!
Derwêş ket hundurê koçkê li pêşiya mîr rawestiya, xelkên civatê, sehwê serê wan girt, û zûq û zeloq lê nerîn, nizanin ne xêre.. ne şere..!
Mîr got: Derwêş..
Derwêş got: Belê ezbenî..
-Ezê pirsekî ji te bikim, tuyê birastî bêjî..
-Belê mîrê min kerem bike..
-Ev mêraniya te, ya bi nav û deng, te ji kê girtî ye?
Derwêş got: Mîrê min.. ev mêranî min ji seyê xwe girtî ye!
Mîr keniya û got: ka ji mere bêje çewa..?!
Derwêş got, mîrê min ev çîrok bi minre çêbû, dema ez piçûk bûm li ber pezê we, temenê min çarde- pazde sal bûn, xwarina min ji xêr û bêra mala mîr bû, xwarinek bijon, zehf  û xweşbû.
Hevalên min yên şivan dema firavînê xwe didane hev û dihatin rex min, xwarina min ji min distandin û dixwarin. Ez bê xwarin û birçî dihiştim!
Mîrê min, gelek caran min xwe şûnde dihişt ka ewên bi kî hêlê ve herin ez diçûm ya din, cardin li pey min dihatin û ez birçî dimam.
Rojek ê ez ji wan dûrketim, demê nîvro.. ber bi min ve dibezîn, sixêf û dijûn ji minre didan.. em ji subeha xwedê ve li te digerin..!
Seyên wan li pêşiya wan dibezîn, min bi lez piçek xwarin xiste devê xwe û ya din ji seyê xwere avêt, da em zû xilas bibin ji berî ko ew bighin me..!
Seyekî reşî mezin ji berî şivanan giha me, du carî li seyê min bû û raste- rast êrîş da ser xwarina li nav piyê seyê min de. Seyê min derfet nedayê bi qirika wî girt û tera kire erdê, seyên din reviyan, xwe dûrkirin û dikirin nûze- nûz!
Şivan gihiştin rex min, dema dîtin seyê wan brindare çavê wan sorbûn û êrîş dane ser min. Min dûvê  kopalê xwe girt.. her yek giha min, min kopalek li serê wî da û tera kire erdê.
Ew û kûçikên xwe pîs- pîs şûnde vegriyan, min û seyê xwe bi dilek rehet xwarina xwe xwarin.!
Ez benî ji wê hingê ve, min tu kêmayî ji kesekî re ne kirî ye û ez nakim. Û serê mîrê min sax be.

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Qado Şêrîn

Wek van rojan, temenê pirtûka “Mihemed Şêxo Huner û Jînenîgarî” dibe du sal.

Dema diyarî dost û hezkiryan dikim, dinivîsim: “Pirtûk berhema keda Mihemed Şêxo ye”. Ji bo min ev rastî ye, ji ber tiştekî min di pirtûkê de tune. Min gotar, lêkolîn, portrêt, note, stran, helbest û awaz…

Pêşeroj Cewherî

Welatê min welatê min

Evro çend roje agire

Li himber faşîzma tirkan

Gel berxwedan û bergire

Welatê min wa Rojava

Welatê min evîna te

Doze ji dil dernakevî

Bidest dijmin ve bernadin

Agir bë te min…

Dildar Xemrevîn

Di destpêkê de ez spasiya mamoste û nivîskarê hêja û giranbuha Ezîz Xemcivîn dikim li ser diyarîkirina romana wî „Zabêl Ey Ermenî Me!“ ji bo yî min , ev yek jî cihê şanaziyê ye ji bo min.

Di pêşiyê de ez ê têbîniyekê ji we re bidim xuyanîkirin…..

Merwam Mistefa-Bavê Zozanê-

Amûdê bajarekî piçûkî dev li ken e, bi nav û deng e, li Rojavayê Kurdistanê ye, nêzî sînorê dewleta Tirk e. Bakurê rojhilatê Sûriyê ye, bi herêma Qamişlo ve girêdayî ye û bi parêzgeha Hisîça ve, dora 35 km ji Qamişlo dûr e, wisa jî 80 km ji parêzgehê…