Sirûda xemê

Gulnar Eli

Tinê me
Bêkes
Mûm ronahî dide
Taristana şevên biyanî
Yadgaran bi rondikan vedimirîne.
Di gel toqîna
Taristana şevên dirêj dimînim
Bi xewê, dê xewa xwe birevînim.
Ger mijîlanek
ji cavên min neket,
dê dengê giriyek hêdî

bibihîzim.
Li dawiyê min zanî
Ew nebez
hêj dawiya  awaza bû te mişt ba dike,
ji bo çavên te
sirûda gazinda dinivîse
Te ji bîr kir?
Yan te  bi jibîrkirinê xwe  rizgar kir?
Te xemla me pêça
mîna pêçana pertûkan
ez bûm xewn.
Di nav domanê de,
winda dibim
Te xanî li min kavil kir
Ma tu nizanî..
tu bûyî  hêvî
û ji bo te
min ji jiyanê hez kir,
min ji xwe hez kir.
Di temenê gencatiyê de,
di dil de, tu bûyî evîn,
di şevê de ronahî,
di bêdengiya min de
xem te belav kir
Ser perasiyên xwe ciwantirîn
wate min ji bo te vekolan.
Dara evîna te
bi bayê peyvên min naheje..?
hevokên qêrînê ji wan dibarin,
te nalerizînin?
Ji asoyê agirê tu pê pêçay
bû baxçê buhêşta min.
Tu hez nakî
A…………….x
Ez bûm  sîper/ leylan.
Te dil kir bajarekî dorpêçkirî
Dil girtîxana hêviya ye,
ma tu nizanî,
yek ji wan hêvîya
goristana min singa te bû!?
Berhemên dara min, bûn
xem
azar
jan
û ramûsanek negihayî
Dil dijî, ez pê birîndar
Evro ji min dixwazî xemla duhî
Çirisîna çav û…
Ez li benda xemla te me,
kevokek baskokirî
di cihê xwe da bêdeng im,
rondikan dibarînim.
Tu dê di dil da
her sirûda xemê bimînî
Li benda te deminîm,
bawer im dil dê bizivire,
ji te hez dikem,
gazi te dikem
ta xwezî di gewriya min da zîl bide,
gula dêmî biçilmise
gulav winda bibe.
Eger dilê te hişiyar
an jî mirî be.
Eger tu di derya evînê de
melevan an jî mest bî.
Eger tu di temenê min de leylan  şîn vedî,
ji çavên te Peyalek  xem bibare
dê  vexwim.
Tu barkey bê xatirxwastin
gazinde bimire
dê bimînim ..
ji te hez bikem
ji te hez bikem
ta henasên min 
binax

û winda bibin.

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Bihuşta sênckirî

Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…