Hejmara (20) a Kovara Şermola Derket

 

Hejmara (20) a kovara Şermola ya wêjeyî û çandî ku bi zimanê kurdî û erebî tê weşandin, derket.
Dosyaya vê hejmarê (Cewher û girîngiya wêjeyê) ye, ji pêşekiya hejmarê:
“Wêje xwedî girîngiyeke mezin e, ya herî girîng jî ew e ku wêje têgihaştina giştî ya civakê zêde dike, her wiha derfetên hînbûna li ser rêya jiyanê û civaka ku em tê de dijîn berfireh dike. Di heman demê de dibe alîkar ku çawa em çareseriyan peyda bikin û bi çi awayî bi pirsgirêkan re mijûl bibin. Di mijara naskirina mîrata dîrokî ya welat û neteweyan de rê li ber me vedike, û bi rêya wêjeyê em xweza û taybetiyên civakan ji hemû hêlan ve baştir nas dikin.
Edebiyat ango; wêje girîngiya xwe ji danasîna heqîqetê tê, û ji dahûrandina jîwariya heyî bi pêşkêşkirina modelên cihêreng ên mekanîzmayên fikrandinê, çi di asta kesan de be yan jî di asta civakê de be, di çarçoveya bûyerekê de dikare bûyerên ku hîn neqewimîne jî ango dê biqewimin raxîne ber çavan û encamên wan jî texmîn bike. Edebiyata ku xwedî asteke bilind be girêdaneke xwe ya rasterast bi perwerekirinê ve jî heye, dihêle ku kes ji cîhana xwe ya teng derkeve û ber bi cîhaneke berfirehtir ve biçe, hişê wî ronî dike û bi perspektîfa xwe têgîhatştin û pêznîna wî geş û dewlemend dike……”.
Di hejmara Bîstan de gelek mijarên wêjeyî û çandî ku ji aliyê bi dehan nivîskarên Bakur û Rojhilatê Sûriyeyê, û welatên erebî, hatine nivîsandin, hene.
Hejmara Nozdemîn a kovara Şermola 148 rûpel in, bi kurdî û erebî hatiye çapkirin.

Di beşa kurdî de ev berhem hene:

Pêşek
– Çima wêje?.. (Desteya Sernivîskarîyê)
Dosyaya Hejmarê
– Wêje Koka Çand û Sinca Civakê ye.. (Nêrgiz Ismayîl)
– Kurteçîroka wêjeyê.. (Elî Roj)
– Wêje.. (Beşîrê Mele Newaf)
– Wêje, Pênase, xwezaya wêjeyê û peywira wê.. (Menhel Xelef)
Hevpeyvîna Hejmarê
– Li gel nivîskar û lêkoler “Diyar Bohtî” ye (Hevpeyvîner: Aram Hesen)
Jin û Çand
– Di wêjeyê de rola jinê.. (Fehîma Deştan)
Pirtûkên Derketî
– Bîranînên Pêkenokî Yên Mûsa Anter.. (Lokman Polat)
– Pirtûkên Derketî.. (Desteya Sernivîskarîyê)
Wergerandin
-Govanî.. (Yûsiv Idrîs, Wergera ji erebî: Kawa Xelef)
Serbest
– Girîngiya xwendinê.. (Diyala Elî)
Helbest
– Bilbilê fîxankêş.. (Cîhad Arif Hemdûş)

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…

Xizan Şîlan

şev û rojên min

bi nalîn û keservedanên kûr

dibihurin

hinavên şewitî

bûye cîhê gund û bajarên

hilweşiyayî

henasa gewriya fetisî

ji bayê havînên nerm

werdigirim

rengê keskesora derûniya min

çilmisî

li ser axa şaristaniyê

koçberî û derbederî…