Tu Min Dixwîni..


Hoşeng OSÊ

Bi dengekî kul…
Bi awirên zuha…
Bi siyeke tagirtî…
Bi biheke çikiyayî…

Û bi hêviyeke şil…
Weke berxê xwe bavêje ber kêrê
min xwe avêt himbêza te.
De ka ji min re stirana jaroheyran bêje.
Ne zindîme…
Lê ev kolanên gij, dikin min bixwin.
Ne rêwî me…
 Lê ji bêrîkirina dîtina te, dikim xwe bixwim.
Ne avî me..
Jixwe, li nava baxçên stiriyan şînhatime.
Ne bejî me…
Jixwe, rewrewkên vê tenahiyê min dibin û tînin.
Ne xwiya me…
Jixwe, ev gêreiya pirsan, li min digere.
Ne winda me…
Hey bêbav qîza bêbava.. tu li kur dinerî!?.. va me… va me…!.
Divêm xwe li ber te ragirim..
Lê barana çavên te nahêle.
Divêm ji te dûrbikevim..
Lê derya nahêle.
Ev dilê mine, halan dide vî bajarê tolaz.
Ev kenê mine, stêrkan davêje govenda xwe.
Ev giriyê mine, destnivîsên xemên derya paknûs dike.
Ev ezim, weku en ez bim, têm diziya bihna memikên te.
Ev en ezim, weku ez bim, li peravên derya, dîsa tême kuştin.
Hey bêbav qîza bêbavan…
Ev ezim, weku ne ezim, ji te re dinivîsînim…
Û tuyî, weku en tuyî, min dixwînî.

İstanbol 12/9/2009

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…