JI BINXETÊ RE


Demhat Dêrikî

1.Dizanim, li wir dilê te erdek qelişiye, nema rondik dikarin lib zêrîngenimê te li ser deşta yarê bikin destesimbil û pêşkêşî dildaran bikin!…hest ber bi Şamê ve, ber bi Libnanê ve, ber bi biyaniyê ve direvin û dilê min jî, li van kolanan strana penaberiyê ji xaka min re distrînê!
2.Strana penaberiyê li ser dika dilê xwe yê penaber ji kurdewariyê re distirînim! Ji deh yan çardeh, nema zanim çend ramanan re ku ava dilê te diçikînin, pelgên dara te diyarî bapayîzê dikin, distrînim!…û li ber gora Ehmedê Xanî, ez û zimanê xwe rondikan ber bi deşta teve dibarînin!
3.Hêj bêhna goştên zarokan ji xaka te diforê! Hêj dengê reşpêlavên biyanan tirsa lorandina dergûşane, hêj dilopên xuhdanê li ser mêza bazirganên kedê erzane!..û jibîr neke, şevên te, kenên te, şahiyên te ji keçkanî dixin û karwanên te tev janên xwe di deryayan de dixeniqin, binxetê!
4. Erê binxetê, ji deriyayan darbest li ser milê wey li minê ber bi teve tên û karwanên ne li minê bi sirûda”xwe bigihînin felatê”, ber bi “buhuştê”ve, li ser pişta qehbîtiya felekê, dibin rêwiyên serxweşiyê.” De bajo karwano de bajo”, ma çi” li vir maye, binxet dibe dareke tazî!”…Binxetê li xwe dixe, cilên xwe diqetînê, dike qîrîn û nale nal, binxeta min!
 5. Waaa binxetê, kevokên te jî tevlî karwanên mirinê dibin, seyên kolanan jî,ji pêlav reşan re dikin ewte ewt û bêhna nanê tenûrê nema silava rojbaşiyê û êvarbaşiyê dide bajarên te!…li asîmanê te nema stêrik dikenin…nema dilopên baranê te di evîna xwe de hildgirin!..baxenqandin heye, bêhna mirinê ji te tê, aaax binxetê!

6. Ji asîmanê te mirin dibarê! Xaka te cilê xwe diqetînê û “zindîmiriyên”te li gemîmiriyan siwar dibin,ber bi “roja felatê ve”dibin penaber!..û nalînên te jî, di şanên canê min de bîrên kovanan dikolin!…

7. Qubilegeha dilê min, ayata ser zimanê min, dergûşa zarokatiya min binxetê!
De hembêza xwe ji min re veke, min bike tayrek û li ser gora
Cegerxwîn û Mihmed Şêxo deyne!…Tu janî, ez jî li vir janim!
Tu dayîka nalîn û kedereyî, ez jî, li vir di nava agirê biyaniyê de dişewtim!
Tu dayikî binxetê, ez jî li vir sêwîme binxetê!..

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Xoşhnav Silêman

Pistînên hebûneke bêdawî diqîrin
Ristên helbestan jê der tên
mîna pêleka jenînê derdikeve
mîna xewnên serxweş
Li kuçeyên şevê dimeşin
Mîna awazeke winda
Hûn li benda şevê ne
Bi guhekî ber bi nobedaran ve
Tu li dengên bêdengiyê guhdarî dikî
Weke ku xwendevanekî zimanê gerdûnê
Di çavên tarî dirame
Tu di navbera tîpên wê de mîna tilismên bêşîfre digerî.
Hemî alfabeyan çêdikin
Û ji peyalên…

Tengezar Marînî

Ez bi tenê rawestiyame,

Çemek ji ramanan,

Wêneyên ji sîberê di nav tevnê de,

Vedeng bêhingivtin.

Deng bi çirpekî xwe dişêlînin,

Henaseyek ji nostaljiyê,

Ronahîyek dişkê,

Xeyalên hilweşiyayî.

Bazin dizivirin,

lîstika demê,

dilopek dibare,

deng belav dibin.

Ta…

بێوارحسێن زێباری، هه‌ولێر

ئه‌گه‌ر ئه‌م ل سه‌ر ناسنامه‌ و گه‌لێ كورد ڕاوه‌ستین، دێ ئێكسه‌ر هزر و بیرێن مه‌ دێ بۆ وان شۆڕه‌ش و سه‌رهه‌ڵدانێن گه‌لێ كورد چن ئه‌وێن وان ئه‌نجام دایێ د قویناغێن جۆدا جۆدا دا بووینه‌ مایه‌ی ده‌ستكه‌فتن و ئه‌گه‌رێن هندێ كو كورد ببن خودان بڕیار و ده‌ستكه‌فێن زێده‌تر و…

Tengezar Marînî
Mirov hene, dema tûşî nexweşiyekê dibin,
pir kes û mirov bi wan diêşin, sedem jî ev in: an di nav civakê û di qada pê ve mijûl bi xeml û rewş dikin, an jî xwedan temen hindik û pichûk in û mirov dua dike, ku xwedê wan bi selamet bike. Mizgîn xweda evan herdû xesletan…