Ebdilmecît Şêxo
-1-
Te heroj di dilê min de
dar ji daristana xwe
bi axnên min dişewitandin.
Te heroj bi hilma xwe ya
genî
gulek di gewriyê min de
diçelmisand.
Te herşev
kenînên
zarokên min
di hembêza dayikê de ,
bi kînên xwe
ji segên xwe re
dibrajtin .
Biyanistan!Biyanistan!
te herdem
pîrên min,
di gulistana giyana min de
-2-
bi diranên …
Narîn Omer
Delala min!
xemla te weke xemla Ala me ya rengîn
geş û xweş e
Ez rengê jiyana xwe
Ji geşbûna te dixemilînim
Dilber
Delalê min!
Te halana xwe ji bilindbûna Ala me
Vehûnaye
Ez kulîlkên evîniya me
bi reng û çeng dikim.
Ezîz Xemcivîn
Min çi nekiriye..
Ne dikarim Heriya bi Pêlavên we ve paqij bikim..
Ne dikarim Libeke Serêşê deynim ser Zimanê Kal û Pîrekê ..
Ne dikarim Taya Zarokekî sar bikim..
Ne dikarim Qutiyeke Şîr ji bo Savayekî pêşkêş bikim..
Ne dikarim Dilê xwe bikim Çarçef
û Nexweşekî ji Sermayê biparêzim..
Penaberino!
Serê Kaniyê ji min xeyidî ye..
Efrîn jî ji min bêhêvî bûye..
Ji xwe…
Mihemed Hesko (Birasoz)
Çiqas ciwan û rindî
nîşan a netew a Kurdî
ji Kurdan re kemendî
Ala min…ala min
Bi xemla xwe pîrozî
ji me re hêvî û sozî
nîşan a welat û dozî
Ala min…ala min
Ala mina çar reng e
çi binav û bi deng e
bo aştî, ne bo ceng e
Ala min …ala min
Rengîn e sipî û sor
dijminin li…
Ebdilmecît Şêxo
-1-
Tu
Dara henarê
Gundê kaniyan
Bahozên bajêr.
Tu
Baran
Berf
Û birûskên
tirsdar.
Tu
çîrokên xwe
Reşbîniya xwe
li bin sîtava darê.
Tu
helbestan
Çîrokan
Şanoyên çeqelan
Roviyan
Guran
Û segên kolanan.
-2-
Tu
Şahsîwar
Askan
û kenînên bilind.
Tu
Bi istêrkan re
Tu di zeviyên xwe de
Ji Buharê re bistirê
Tu û dîlbera xwe
Hûnê dîsan hevdu hembêzkin.
…
Anahîta Hemo
Ma qey biyanî dikare,
Dengê lavij û destnimên te ,
Derîne tevlî baweriyên te ,
Ji hinavên zaroktiya min bi tere ,
Dengê te qube û bilindtir dibe ,
Dibhîzim di giyanê min de maye ,
Pîrozin liven te ,nazenîne ,peyva ,yadê ,
Çendî şêrîne ,pîroztirîn jê nîne ,
AVA dilop dilop tê ji…
Bavê Zozanê
Tu zanê
dema ku helbestên kenê te
di ser ezmanê dilê min de
dibûrin
wê çaxê hestê min
tije rist û awaz û hevok dibin
Tu zanê
dema ku romana evîna te
bi dizî di ruhniya çavê min de
di pişkıve
we çaxê
bexçê razên min
mişt teyrê Ebabîl û Kevok dibin
Tu zanê
dema ku bihna barana te
mîna ava kewserê
di nêv best û geliyên
xewnên min de diherike
wê…
Ebdilmecît Şêxo
Min namek ji dayika xwe re
dinivîsand,
navîşana wê buhûşt bû,
nizanim çawa tîpên min,
mîna balindan firiyan,
li ezmana bajarê min,
bûne stêrk
û bi zarokên welatê min re
dikenîn .
Efrîn.2016
Xizan Șîlan
ey mirov
ji ber hovitiya we
stranên şahiyê
ji kezebê dinalin
helbest
di îskeîska gewriya xwe de
xeniqîn
rojan
kirasê reş li bejna xwe pêçan
şevistan xwîn vedirişin
stêrk xeyîdîn
reşewr stewr bûn
dengê xuşexuşa barana bereketê
hate birîn
çirayên geş şerm kirin
ji ber hovitiya we
giyana erd û asîmanê
lerizî
bîranîn
li ber bayê reş ketin
çîrok bêxwedî man
çem melûl melûl diherikin
ji parzûna demê
kul û…
Ebdilmecît Şêxo
Were!
Ez ronahiya çavên xwe
ji te re bidoşim.
Were!
Were em bi hev re
kûpekê
Ji xûnavên dilan
tijî bikin.
Bila minalên sêwî
mîna pelên Buharê
têr,têr vexwin.
Were!
Ez bi rondikên çavên te
keskesorekê
di ezmana dilê bajarê xwe de
nîgar bikim.
Were!Were!Were!
Efrîn, 2019
