Menu
Menu
Mehmûd Badilî
Hîna li cihê xwe yeew darika miradanû rê jî hîna di ber re dere Ew terîşê sor yêku me bi hev re
bi şaxekê ve girêda hîna li ber bayê li badibe bi rêbiwaran re dikenedilê kesên bê hêvî direvîne û evîndarên dilmayî gurêxî raperînê dikeHîna ew terîş ne riziya yeû hîna li ser wê xwêdana destên me tere Li…
Xizan Șîlan
arzûyên
li ber bayê felekê ketî
dara bextewariya biharên
pel weşandî
qêrîna gewriya bedenên
şewitî
û stûyê mezlûmên
bi kindira sêdarê ve
daliqandî
ez westandim
hovitiya
celadên serdeman
êşkenceya zîndanên rûreş
xwîna wek çemên melûl
herikînî
û bêhna cendekên ji kolanan
difûre
ez westandim
cehaleta
zimandirêjên xwenenas
axa şaristaniya ku ji kezebê
dinale
sînga berbangên
êş û keseran dikişîne
û rondikên
di korta çavên dayikan de
cemidînî
ez…
Konê Reş
– 1 –
Qamişlo, Hêlîna min! Pêwîste bilivim pêş, rê dirêje.. oxir dijwar û çetîne, çend qonax mane, pêwîste em wan jî derbas bikin, berî xilmaşî û razanê.. Qamişlo! Dergehên benderan qepitandîne û kilîtê nadin bê temen.. Pêlên deryayê, dergehê rojên te vedikin û te dispêrin bahozê..
Tu bi tena xwe li ser pişta…
Mahmod Oso
Ey xwendekar,peyamê nivîsîn.
Ji derdan û axîna dil derîn
Rola te pêwîste Ji bo zanîn
Pelên zilm û zorê her biçirîn
Hêvî di dilê şagirta …… biçîn
Welatê min bûye jar û xemgîn
Tu nifşên giran çêke Ji bo jîn
Were sîper zimanê me bixwîn
Bi zanistiyê …. û bi dilsozîn
Hûnê vegerînin,taca…
Nayif çolo
Mijlbûna gerdûnê Demsalên bê nav Bapîsûkên bê xewin Kenê bê qermîçûk
Giryê parzûnkirî ji hêsrên Dilpakiyê Çar aliyên windayîDu rûbarên bazdayî Yek girîYên din xwîn Li zevyên xewnan Dimiçiqin Şarên behremend tenê Ji berbendiya kuştinê Havîn xwe dialêse ji Xwêdana hejaran bê fedî Pênûs berdiliyê li gotinên Evîniyê dike Bê çar dimînin helbestên Aşitiyê Li keviyê paravên Sêwî Xwe dide pêş rengê Reş Ji dest diçe jiyan rengê Spî Û hêdî hêdî diçê ava Hêvya welat.
Mehmûd Badilî
Piştî nîvê şevê bi hinekî
Ezê pesindariya tiştekî ji we re birêsim
mêtîtiya wê, tuxmê xunavê ye
xweşiya wê, taweşiya bayê ye
bêhriya wê, tîna şewatê ye
ku her destê sibê
wek findekê di giyanê ewran de diçirise
û bi rojava re
dadiwerive mista axê
Dibe ku ev tişt gulek be
li ber pencereya we
Yan li ber deriyê Laleşê
siya giyanê min…
Xizan Șîlan
keda xwêdana eniya
kedkaran
êşa kul û birînên nehatî
kewandin
sebira pelweşiyayî
kaniya bêrîkirinên
miçiqî
bêxewiya şevistanên
dilteng
xewnên mişext bûyîn
dê bibin agirê roja vejînê
xemgîniyên rojên stewr
çirûskên stêrka asîmana
xemkêş
berfînên quntara çiyayên
stûxwar
xilmaşiya tava serê sibehê
dê bibin agirê roja vejînê
xwîna ji çavên dayikan
diniqutin
hêviya salên derengmayî
tovên gulgenimên
hişk bûyînî
wêneyên albûma bîranînên
rengmirî
dê bibin agirê roja vejînê
dîwarê hestên herifî
keştiya wijdanên
serûbin bûyî
temenê…
Senar – Mûsa Qulîkî Mîlan
Ez çûme Deryaya Sipî,
Min dît ku li perava wê;
Mirovahî xeniqiye!
Û perçeyek kezeba min,
Bi navê Alanê Kurdî;
Li ava sar herikiye!
Nizar Yosif
Em zarokên cengê ne
Virniyên serwer winda ne.
Ji landikan ve
Rondik li me bariyane,
Bi lorandin ên Dayan re
Efsaneyên* janan hatine xwendin,
Me giyanê mêraniyê wergirtiye,
Zehmetkêşî li ser eniya me nivîsiye
Bargiraniyê xwe li kermilên* me dîtiye.
Bi ritim ên cengê re hildibehin
Bi awazên Guleyan re dirazin
Û bê pêjinên wan hişyar in.
Ti sêwanên dostaniyê
em…
Ferhadê Haco
Hevalo! Ma ne bese îdî ev bez Daw di devde bi hewarî di pey te de ? Ta kengê ez ê li benda te bimVan qîrînên nedeykirî bê deng bikimdi kezeba xwe de
Ta kengê ezê bimînim bi rebenî benda azadî û serkeftinên teTa kengê!Ta kengê heval!
Ez mandû bûme, heval:::Ez nema karim hilperikimbi van lat û keviran vebi xwedê…
