Konê Reş
Ji berî hezar salî ve
bav û kalên me,
di nav xaka gelî, deşt û daristanan de
dijiyan..
Çiyayê Toros, Zagros û Ararat
li dor wan, ber bi asman ve bilind dibûn..
Hêza xwe ji ava çemê Dicle, Ferat,
Zab û Xabûr
distandin..
Di nav wê xakê de
xan û man ava kirin
genim çandin
hesip kedî kirin û
mezin…..
Mele Ehmedê Palo
rojek nû daye der
roja kêf û şadî
kurdo bîne bawer
bome dîn û dadî
tê de kuştî ejder
kawa kurdê madî
em tev bûne bawer
tê ger den azadî
roja kar û doze
serdan û hevdîne
peyman û daxwaze
bo me war û jîne
roja benid û soze
xelat û mizgîne
navê wê newroze
warê me pê şîne
xort û qîzê kurdan
divê nû avakin
jan û êş û derdan
dinava…
Konê Re
Ezbenî! Gotin di dawiya evê de digrîn..! Bêdengiya me, vî heyamî dilewitîne..! Ev heyamê ku em ji bo wî distirên, ew serê xwe ji me re dihejîne û di ber xwe de dibêje; pepûk..! Wa weylê..!!
Ezbenî! Her ku di rew؛a civaka xwe de diponijim, xwe himberî civakê biçûk dibînim, herwiha himberî desthilatê û maldaran…
Mizgîn Hesko
Ji buharê ta buharê
Çend binefeş bişkivîn
Û çend nêrgiz çilmisîn…?
Çend gelawêj çirisîn
Û çend berbang fetisîn..?
Ji Halapça ta Qamişlo
Çend aheng…
Çend festîvalên jiyanê
Tên li darxistin…?
Ji cejnên mirinê
Ta cejnên jînê
Çend Leyla
Çend Agîd
Çend Samî
Çend Ciwan
Çend Qasimlo
Ji dayik dibin…?
Çend pêxemberên nuh
Çend Zardeştên kal
Avistayê didomînin…?
Ji buharê ta buharê
Çend Barzanên nuh
Ji biskên hetaw
Têne der…?
Çend Qadî
Di zikê Mehabadê de
Bûn çira…
Xizan Șîlan
Tîrêjên roja berbangê di awirên min de diçirûsîn, dinya li min ronî dibû. Bayê serê sibehê rûyê min nermik nermik mizdida.
Li ser rêya dirêj û bêveger, bi gavên giran hêdî hêdî diçûm. Gêrikan li dû hev lez û bez dabûn xwe. Min gavên xwe bi baldarî diavêtin û nedixwast gêrik di bin gavên min…
Ebdilmecît Şêxo
Di rojên
Bajarê xwe de
Ez piyasê dikim
Pişta min qiloç dibe
Lê ne ji ber bara
Tenên zêtunê
Bara henaran
Û seleka tirî
Tenê ji ber barên derd û êşan
Gava ez helbestekê bi bîra xwe tînim
Pêlên êşa dilê min
Dîsan hêmin dibin.
Di êvaran de
Rûdinim
Diponijim
Êş ji her aliyekê de
Min gez dikin
Min dixwin
Kovan min dişewitînin
Raman min sermest…
Mehmûd Badilî
Destê sibehêhatim ber derîyê mala te wek deh kund li ser kavilê dilê min xewnd dibin ku tu ne bi tenha xweyîmin rûyê te di çavika camê de mist davajî dilbijandina baranêku di vê kêlîkê de dest pê kir hûr bibarewisa dil bi deyax bû.Zimanê şewitî bêhna sêvên weşiyayî jê tê sîbereke şikestî!
***
Destê sibehêmin li zingilê derîyê mala te…
Sahir Al Baedrî
Ez dîn kirim wan çavaDîsa ez êxistime davaMal li min wêran kirinÛ agir berdane hinava
Ewan çavan dil berêDil ji singê anîn derêBerê min dan wexerêFaydenekir hêvî û lava… Wan çavan ez kuştimJê weşîn pirr tîr û rimHey bê wefa hey zalimMal li te qet ne ava… Te dame ber rim û tîraÛ ez anîme rêza…
Zûbêr Yûsiv
Gotin bi rehetî,xuristî li ser zimên diherikîn….Dengekî hebekî ketî bûLê zirz û şidyayî bû.Ji xwe razî bû.
..Henekçî, bi zîrekî kêlîk û rewş ya di nav de…him bi qerfî-hunerî, him bi cegerdarî bi qelafet dikirin..Pêşkêşî guhdarê xwe dikir…Hawîrdor – bi çalakiya liva xwe,berê rûyê xwe…Bi gwîzlikek tenikî ber çava…her kes jîDi zefta tasîra xwe de…
Hêvîn Cefer
Newroz hat Gul bişkuvîn
Deşt û zozan xemilîn
Keç û xort li hev civîn
Li ser te bûn har û dîn
Ji bo te kirin tekoşîn
Dildara min dilbirîn
Hêstirên çavan darivîn
Teqeta çogên me Efrîn
****
Dengê xwe rake Evîn
Lê merdê bike qêrîn
Hilde awazên xemgîn
Bi destana Mem û Zîn
Çanda M.Reşît bixwîn
Û qedera Ednan dilbirîn
Zerya Cemîl bilorîn
Bi tembûra Adîk bihejîn
Şa bike…
