Çîrok

Abbas Abbas

Keça kurd bi çelengî pêşmalka xwe li destê xwe pêça û bi levek sivik piştî ku çavên xwe di nava tenûrê de li nanekî pejikvî gerand, destê xwe dirêjkir nanê rûgemirî, ji taqê sincirî rakir, bi lez anî der û li ser cilika hevîr danî .
Şolava li ber destê xwe, ya di zerika…

ANTON ÇEXOV

qewxa malê…
Ev çi jin rastê min hat! Bi karda têm malê, wek mîna guran birçî me, hela mezekin, xwarinakî danîye bermin! Yekjî ji vî malê da axaftin jî qedexeye! Nebukî tu devê xwe vekî, qîyamet radibe; girî û hêsirê wî li wê demê hazire! Na bavo, ne sucê kesekî ye, qey…

Aso Elîka

Dr.Qasim
Dektor Qasim, textorekî pir bêhnteng bû, ji ber jîrbûna xwe jî bi nav û deng bû, ji derdorê Qamişlo ta bi Dêrika Hemko dihatin ser. Mala Dr.Qasim tunebû û ne jî jin û zarok, ew li Otêlê bi cih dibû, li hember belengaz, jar û feqîran pir dilovan bû. Rojekê nexweşek hate cem…

ANTON ÇEHOV

Endamê meclîsa heremê Dolbonosov, wexta carkî ji bo wezîfê çûbu Pîterê* bi tesadûfî çû şevekî lawmîr Fîngalov. Lê belê, bawerîya wî li çavê xa nehat, gava xwandevanê hiqûkê Şepotkîn jî li wir dît, kê kû kêm zêde berî pênc salan zarokên wî re mamostê taybetî bû. Bi ya rastî, xêncî wî zilamê jî…

MîHAîL BULGAKOV

Bulgakov, ji vî çîrokê, bi fona rojana nexweşekî birokrasîya Sovyetê, rexne dike.
w.r.

5-ê Tîrmehê. Kûxkê ji min girt. Gellek ji gran dikûxim. Heta sibê dîremik xew neket çavêmin. Ewê rindbuya wekî hindekî xewra biçuyam. Kûxka malxirab, kûxka cinús.

7-ê Tîrmehê. Doxtorda roj send.

10-ê Tîrmehê. Doxtor ji çakûç va çogêmin xist, tûrêmin…

XEMGÎNÊ REMO

Bavê min, ji bo hindek gerekî yên malê, hatibû bajêr,
Hevdîtina min û wî jî, li hev hatin bû, nîv rojê berê min li malê mû, dengekî ku guhên min, bihîstina wî ti carî şaş nake, bangî min kir, ez lê zîvirîm, bavê min, li firoşgeha dostekî xwe, yê Kevin rûniştî bû,…

Bêwar Brahîm

Di wê şeveqa sar û cemidî de , serê xwe ji bin lihêfa xewnên sipî û kabûsên reş derxist , li navbera maxên beştên şikestî , tebabekî , mêze kir , li xurînî , çixareyeke stûr pêça û bi agirê birçîbûnê vêxist , û hêdî …hêdî , dûmana çixareya xwe berda binê lihêfa…

Danehev û berhevkirina : Zinar Mistefa

Saleke bê baran, ziwa û hişk û hola bi ser (Cizîra botan) de hat. Bû mehil û xelk perîşan ketin. Vêce, ew mecbûr bûn ku ji goştê laşên xwe bixwin, qene xwe li zivistanê biqedînin.

Gundî rabûn: Pez û sêwalên xwe dane ber firotinê-Wilo jî hate serê cotyarekî…

Bêkes Têlo

Beyanî zû şiyar bû wek her roj… 8 ê adarê bû. Ji nav livîna rabû ruwê xwe şişt. Zîq di mirêkê de li xwe temaşekir… henefya avê vekir rahişt firçê û hinek sabûna diranan danî ser û xiste devê xwe, bi xwirtî firçe bi jor û bi jêr dibir.

Avek li laşê xwe kir…

Mehmûd Badilî

Çilê zivistanêye, qir û qeşayê xwe berdane hinavê kolan û dîwarên bajêr, şev nîvîyê xwe yî mayî dirêse, û sibê çarşeme, firneya taxê di vê rojê de xwe vedihêse.
Dilo di navbera lûbelûba bayê kur û jina xwe û pêdivîya anîna nên de mat mabû, divê ku ew here nan bîne .

Bi kotekî, xwe…