Min fêr bike

Cankurd
07.11.2007

Hosteya evînê,
min fêr bike,
           çewa ez hezbikim…
Min fêr bike,
çewa ez şengejinekê hembêz bikim…
Vaye min şûr û mertalê xwe danî
Min tivinga xwe şikand

…û peyva cengê ji ferhenga xwe hilanî…

Niha,
           dem a min ji evînê re heye
                     …û hosteyekî evînê li ba min
                                           ji te pêve tune ye…
Erê,
min fêr bike
Çewa ez tayek gula Cûrî
             bidime destê xanimekê
Min fêr bike
Çewa ez danîşim li gel yarekê
             li quncekî çayxaneyekê
                      an jî li ber maseya dewatekê…
Hosteya evînê,
min fêr bike
çewa ez zeviyên xwe,
              bi helbestên liyaniyê (1) biçînim
çewa ez nameyek yara xwe,
                    bi dengê bilind bixwînim…
Berî niha ez fêrdibûm kîn û nevînê (2)
            ez fêrdibûm ceng û rijandina xwînê…
Niha,
Ez reviyam ji nav rêzên leşkerê gengeşiyê
                                       û pevçûnê…
Niha,
Ez dixwazim ji nû dest pêbikim bi fêrbûnê…
                                   û bi hemî awayên hezkirinê…
Hosteya min,
min fêrbike,
çewa ez bi xanimek qonaxa jorîn re
                            bikevime yariyên bin nivînê
çewa ez ji bîr bikim wan hezar sal ên tenahiyê
                              di sengerên qersî yên şerî da
min fêr bike,
çewa ez ji ser xwe bavêjim tirsa şevên cengê
                                             û wan tîrên di dilî da…
min fêr bike,
çewa carek dî,
       ez vegerim hişyariyê
              û bigerim wekî jîndarekî
                            wekî mirovekî
                                          ku hezdike ji vê jînê
                                                                   û ji  xweşiyê….

————————–

(1)   Liyanî: Eşq

(2)   Nevîn: Kurh

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Bihuşta sênckirî

Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…