Dema em derbasî Efrînê bûn


Helbestvan:Merwan Xorşîd
Wergêr:Bavê Zozanê
Dema ez û suriştê                    û siha Xwedê li ser golê derbasî Efrînê bûn
Pîrekekê Ba li xwe kirbû
li ser çem ve bi sivikbûna Xezalekê xwe diqevast.

Ya din ku ezmên li xwe pêçabû
Bi nêrdewanên Zeytûnan ve
di çaxê çinîna wan de dihilkişiye.

Ya sisiyan bi ser me ve dihat
 Erd û Ezmên di destê wêde dirazan.

Li wir mirovê ku kalbûna xwe
bi hindekê bûrandibû
têkçûnên xwe dijmartin
bi xewna ku qetek qad bo cihê gora xwe bistînê dirama.

Dema em derbasî Efrînê bûn
takî ji zêr li wir me hişt
li pey me dihat  ta em hosteyên
hevrîşmê li bazara zêr  nişan bidin.

Birînek
bê xwê di avê de diheliye
 li wir me hişt.

Gundên li ser geya palvedayî
mîna baranê li ser zarokên xwe dibariya
 li wir me hişt.

Li Efrînê Ednan ek heye
ne manendî ti Ednana ye
 di êşê de sema dike
di şînê û sersaxiyan de
diken e
bi tenha xwe li şahiyan dimîne.

Ednan ek heye
temenê wî ji temenê darêye
pir stran û sema afrandin.

Tenê li Efrînê sarbûna Rojê ji ya tevan bîtir e.
  dar bi siha xwey pir
wê dor pêçdikin.
sirtiya wê ser cotaran sivik dike.

Li Efrînê celda bi dirêjbûna jiyanê ye
 Bazar bi qasî destkeft û têkçûna ye
pirê caran”tîtî tîtî wek ti çiwî ti hatî”

Tenê li Efrînê  û ji bihna wanî pir,gul qîzikan diçinin
qîzik difirin
 priprîk naghêjin wan
qîzik dawetan dikin govendên ji zêr,
pêjna zîv ji pehniya wan nayê
lê av ji piyên wan diherike ku gavên  xwe li  ebed  di deynin.

Li Efrînê gundê min li ser bendeke ji êşê radize    
dilê wê mîna hebûna wê kesk e
ti carî di valabûnê de naramê
 
Gundê min li ser hejandina destê rêwîkî vegerayayî ji koçberiyê
yan ji girtîgehê ,şiyar dibe
pêrejî di gula dilê minde
winda dibe   
wisa jî di “teyarka”windabûyî di êşêde ,jibîr nabe

Tenê li  Efrînê roj û şev bi qasî hevin
 Tenê hinek dengê sayên vegerayî ji têkçûnên xwe, tê
 ta şikestinên xwe
li ser jimara xwîna me zêdetir bikin
 niha ew di valabûnê de diçe.

Li Efrînê
Zeytûna bavê min
ku di berbanga 29.03.2000
ji bin barkir
dest û dilê xwe
sipî li rêveçûnen rojên mey tên hişt.
 bavê min ku xewa sermedî di bin dara Zeytûnê de kir.

Li Efrînê diya min qeresa destên xwe li rêwiyan belav dikir
Palvedayî li ser giyayê gund
çavdêriya vegera me
 ji Berlin ê,Kopenhagen ê,Bremen ê,Bremerhaven ê
Û berî wan ji Kerkûk û Demam û Dubei dikir.

Diya min ku heroj radibe
Ta berbangên gund
Bi hevrîşma dilê xwe şeh bike
Bi destên xwe nebûna bavê min li paş awrên westayî oxir bike
Li Efrînê siruşt li hebûnê rûdine
 di riwê bagerê de pêdar dimîne
eger bahoz rabûn
 siruşt rûdine
nexşeyan xweşik dike
naxê destê neyaran
naxê destê beyaniyan .

عندما دخلنا عفرين  

 مروان خورشيد

عندما دخلنا عفرين
أنا و الطبيعة 
و ظلّ الله على البحيرة .. 
كانت إمرأة ترتدي الريح
و هي تقفز من فوق النهر بخفّة غزالة. 
أخرى كانت ترتدي السماء 
و هي تصعد سلالم الزيتون في مواسم القطاف . 
ثالثة كانت تشير إلينا 
حيث في كفيها تنام الأرض و السماء. 
و ثمّة رجل تجاوز كهولته بقليل  
يجلس على المقهى 
و يعدّ خساراته
و يحلم بغد 
يربح فيه الأرضَ 
التي سيحطّ فيها قبره . 
عندما دخلناها عفرين 
تركنا خيطاً من الذهب 
يلاحقنا كي ندله على صاغة الحرير في سوق الذهب . 
تركنا جرحاً
بدون ملح يذوب في الماء . 
و تركنا القرى تتوسد العشب
و تهطل على ابنائها 
كما المطر . 
في عفرين ثمّة عدنان 
لا يشبهه عدنان آخر . 
يرقص في الألم 
و يضحك في الجنازات  
و المآتم 
و ينزوي إلى التأمل في الاعراس . 
ثمّة عدنان  
عمره من عمر شجرة  
أنجبت الكثير من الأغاني ، و الرقص. 
في عفرين  
الشمس وحدها 
تبرد أكثر من أي شيء آخر 
لأن الأشجار تلفحها بظلال كثيرة 
و تحدّ من شراستها على المزارعين . 
في عفرين ، شارع بطول الحياة 
و بازار بحجم الربح و الخسارة  
و مرات كثيرة 
( تيتي تيتي متل ما رحتي جيتي ) . 
في عفرين  
صبايا تقطفهن الأزهار  
من شدة ما لديهن من الرحيق . 
صبايا يتطايرن 
تاركات الفراشات تعجز عن اللحاق بهن . 
صبايا
تحول الأعراس إلى كرنفالات من الذهب ، و ليس للفضة أي أثر في كعوب أقدامهن 
غير أن الماء ينبثق منها 
حيث تحطّ خطاها في الأبد . 
في عفرين
تنام قريتي على سياج من الألم 
و خضراء قلبها مثل وجودها 
و لم و لن تفكر يوماً في العدم 
تصحو قريتي  
على تلويحة عائد من السفر  
أو من المعتقل  
و تغيب معه  
في الوردة التي أسماها قلبي 
و لم ينساها في ” العنكورة ” تغصّ في الوجع . 
في عفرين
الليل يعادل النهار تماماً 
فقط ثمّة عواء لكلاب 
قدموا من هزائمهم 
ليزيدوا حجم الهزيمة على حساب دمنا  
و هو الآن يرحل في العبث . 
في عفرين 
زيتونة أبي  
التي رحل تحتها صباح 29/3/2000
تاركاً يده ، و قلبه  
بيضاء في سيرة أيامنا القادمات ، 
أبي الذي نام تحت الزيتونة نومة الأبد . 
في عفرين
أمي توزع كرز يديها على المارين 
و تتوسد عشب القرية في انتظار عودتنا،  من برلين ، و كوبنهاجن ، و بريمن ، و بريمن هافن ، و قبلها من كركوك و دمام و دبي  
أمي التي تنهض كل يوم
لتمشط صباحات القرية بحرير قلبها
و بيديها تلوحان لغياب أبي  
خلف غيمات من تعب . 
في عفرين 
تجلس الطبيعة في الوجود  
و تبقى صامدة 
في وجه الريح 
و أن صارت عواصف 
تجلس الطبيعة تعيد تهذيب الخرائط
و لا توقعها في يد الأعداء  
أو في يد غرباء عن الأرض و البلد
مروان خورشيد

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…