Celadet û Kamîran Bedirxan li hemî jiyanê xwe de hewlî eweyan de da lasayî yî Etaturk bikene we û zorîş le dilewe sersamî kesayetî bîrkirdinewey Etaturk bûn….”
Di rastiyê de, helbestvan û lêkolînerê wêjeya kurdî ne cara yekeem e ku hêrişên ne rewa dibe ser binemala Bedirxaniyan û bi taybetî li dijî mîr Celadet Bedirxan.
Ewî hîn di 27.10.2oo5 an, di hevpeyvînekê, di malpera dimane.com de gotiye;” Ew alfabaya ku Celadet Bedirxan çê kiriye û kurmanc pê dinivîsînin, xebata împiryalîstan e û ji bo perçekirina Kurdistanê ye, lewra jî ew alfabaya jî seqet e, ne zanistî û ne kurdî ye û bi kêrî zaravê kurmancî jî nahêt ..” Herweha jî ewî goti bû; ku kes bi qasî malbeta Bedirxaniyan dilzozê raman û îdyolociya Ataturk ne bû, ew malbeta ji dil heyrana kesayetiyî û hizrên wî bû…”
Dr. Haşim Ehmed Zade, zimanzaneke ji Kurdistana Rojhilat e, di bersiveke xwe de ji berêz Ferhad Şakilî re dinivîse; bi baweriya wî (F.Şakilî ) Bedirxanî casosin împiryalîstan bûn…..” lê Dr. H.E.Zade bi vê wateyê jî, nirînên wî pûç dike û dibêje; “Ew (F.Şakilî) ji danûstandinên belgeyî, aqilane û objêktîva akadêmîk dûr in …”
Mebesta min ji vê gotarê ne ew e ku ez ji xwendevanên rêzdar re peyv û nirînên Ferhad Şakilî li ser Bedirxaniyan û tîpên latînî çewt derxînim, çimkî di nirîna min de, eger ez, an hevalekî dîtir niha berevaniya têkoşînên binemala Bedirxaniyan ji bo mafê netewa Kurd bike, yan jî xebatên wan yên ronakbîrî û zimanewanî, yan çapemenî dîsan di berçavan re derbaz bike, yanê em ji nirxa mîr Bedirxan, Meqdad Medehet Bedirxan, Celadet Bedirxan, Kamîran Bedirxan, kêm dikin, ji ber ku ta roja îro pisporên dîroka kurdî, pisporên zimanê kurdî, pisporên dîroka weşanên kurdî û bê awerte herdem nirxeke pir buha dane û hîn jî didin berhem û têkoşînên binemala Bedirxaniyan.
Vêca li vir, ne ez û ne jî bi sedan rewşenbîrên Kurdistanê hîn nikanin bawer bikin ku niha kesek mîna Ferhad Şakilî û hin layingirên wî berxwe didin ku raperînên netewî û çanda kurdî yên Bedirxaniyan bi nirînên xwe yên navçeperestî û yên pir tirsdar bişewitînin.
Ferhad Şakilî mebesta xwe pir zelal kirî ye; ew li dijî alfabaya latînî ye, ewî bê bingeh û şîrovekirinên zanistî li dijî tîpên latînî derdikeve, ne ewî û ne kesekî dîtir ta niha nikanî bû ji xwendevanên Kurdistanê re, an ji zimanzanên ewropî re mêlag bikirana ku tîpên latînî ji bo Kurdan, astengiyên zimên çê dikin !! lê li aliyê din pir zimanzanên kurdî,(zaravê kurmancî ) bi dehan û dehan lêkolînên zanistî terxandine zimanê kurdî û pêşniyar kirine ku tîpên latînî ji bo zimanê kurdî baştirîn û rastirîn tîp in .lê tucarî nivîskarekî yan zimanzanekî zimanê kurdî (zaravê kurmancî) negotiye ku danerê tîpên erebî ji bo zimanê kurdî împiryalîst in yan jî, ewanan nokerên regezperestên Ereban ne ..!!!! danûstandinên bi vî rengî nirxên alavên zanistiyê nizim dikin.
Dîsan pêwîst ez vepirsîneke giring bavêjim gorepana hişmendiyê; ma gelo ji bo çi di vê mawa dawiyê de dijayetiya tîpên latînî -kurmancî, û zaravê kurmancî pir dibe ?
Ma gelo ji bo çi hin kesayetiyên siyasî û karmendên wezareta perwerdeyî li Kurdistanê piştvaniya vê rêbaza çewt û ne zanistî dikin ?
Ma gelo kî ji siyasetmedar, nivîskar, dîrokzan, zimanzan, wêjevan û rojnamevan li Kurdistanê yan li dervayî welêt nizane ku mîr Bedirxan kî ye ?Kî ji van nizane ku mîr Meqdad Bedirxan kî ye ? Kî ji van nizane ku mîr Celadet Bedirxan kî ye ?Kî nizane ku Prof.Kamîran Bedirxan Kî ye? ? Ji bo çi evanan niha bûne noker û casos?
Welatparêziya binemal Bedirxaniyan li seranserî Kurdistanê naskirî ye, hemû siyasetmedar, şoreşvan, nivîskarên Kurdistanê nirxeke buha didin têkoşîn û berhemên vê binemala netewperest û şoreşger. Ez dixwzim li vir mînakekê tenê ji kesên mîna kek Ferhad re hûnim zimên; gava Prof.Dr.Kamîran Bedirxan ji Ewrupa diçû Kurdistana başur, serokê nemir, pêşengê gelê Kurdistanê Mila Mistefa Berzanî pêşwaziya rêzdarê nemir Kamîran Bedirxan dikir û li gor hin çavkaniyên devkî dihate gotin, ku serokê nemir çentê Dr.Kamîran Bedirxan radikir !!!!
Ma gelo eger kesayetiyek mîna serok Berzanî , çentê Dr.K.Bedirxan radike! Yanê eva li nik kek Ferhad û yên mîna wî çi wate ye ??
Dîsan nimûneke din, gava şoreşa Kurdistana Îraqê di sala 1975 an de têk çû, û nelihevî di nav tevgera siyasî û nav tevgera xwendekarên Kurd li Europa dest pê kir,Têkoşer û rêzdar mam Celal Talbanî û têkoşerê nemir Norî Şawîs li kongira me ya xwendekaran KSSE li Berlîna Rojava beşdar bûn.Em mîna endamên komelê di kongirê de amede bûn, me ji nişkava dît ku rêzdarên têkoşer mam Celal Talbanî û nemir Norî Şawîs rabûn ser xwe û li piya mîna leşgeran rewestiyan, lê me li pişt xwe temaş kir, me dît ku nemirên mîna Prof..Kamîran Bedirxan, Dr. Noredîn Zaza û Hemreşê Reşo derbazî hundira kongira me dibin, yekser em hemû li ser piyan rawestiyan û me li gel berêzan mam Celal Talbanî û Norî Sawîş didan çepkan ta ku ewanan cihên xwe li rex têkoşer mam çelal Talbanî girtin.
Bê guman kek Ferhad baş zane ku 22.nîsanê cejna rojnamegeriya kurd e, û di vê rojê de li Kurdistana azad jî, li seranserî Kurdistanê û li dervayî welêt wêneya mîrê rojnameya kurdî Miqdad Medeht BEDIRXAN bi dîwaran ve tête daliqandin. Ma gelo kek Ferhad qet ji hukumeta herêma Kurdistanê ne pirsî, ku ji bo çi ev – nokera-li nik Kurdistaniyan cihê rêzdariyê ye ?
Eger em vegerin ser mijara zimanê kurdî û tîpên latînî, tu kes nikane ji me tu kesî dîtir qedexe bike ku ewa nirînên xwe di derbarê zimanê yekgirtî de bipryve an binivîse; lê divê em hemû rêzê li nirînên hev yên zanistî bigrin, divê kesên mîna rêzdar Ferhad bi awakî zanistî pêşniyarên xwe bike û divê ew bi rêzdarî jî li lêkolînên zanistî yên birayên xwe Kurmanaxêv jî temaşe bike, yekgirtina zimanê kurdî, aloziyên zimanê me bi vêbextiyên erzan çareser nabe. Pirsgirêka yekitiya zaravên kurdî ne hêsan e, ji bo wê xebat û pir lêkolînên zanistî, konfirans û kongirên kurdistanî pêwîst in .Bi ser vê de jî niha hukumeta herêma Kurdistanê û gelê Kurd xerîkî hin pirsên din yên rojan ne, siyasetmedar, rewşenbîr û nivîskarên şehreza rewşa Kurdistanê û Îraqê baş dibînin û ewanan dizanin kînga yekitiya zimanê kurdî dest pê dike.Di vê derbarê de jî
serokê herêma Kurdistanê kek Mesud Berzanî bi zanistî û hişmendî gotiye;” NIHA NE DEMA ZIMANÊ YEKBÛYÎ YE ”