Erkê Nivîskaran hemberî Nezana

 

Mahir Hesen

Her ku partiya PYD mafê Kurdan binpê dike, ew bala hevalgirên xwe dibe li ser Pêşmerge û hewl dide ku rastiyê veşêrin û berevajî bikin. Ji devêla ew şaştiyan li ber çav bibe, tenê bi qurtî û bi poz bilindî xwe durst û rast dibîne. Çawa dîsa hewl dema bûrî da ku bala hogirên xwe bi Pêşmergeyên Roj bikişîne, çaxê ku mirina pêşmergeyekî wekî kirêgirtiyek ji bo dewleta Tirkiyê bi nav kirin û li ser malperên xwe de ku ew Pêşmerge bi şerekî li dijî PKKê de ku hatiye kuştin dane xuya.

 

Tiştek ku bala min kişand qasê barbarên nezan sixêf li dijî Pêşmerge kirin ewqas li rastiyê negeriyan, û bi gotinên bêrûmet axivîn bêyî ku zanibin ew şervan li ku mir.  Ev nîşan e ku PKK ji bo reşkirina Pêşmerge mirovên nezan bikar tîne.
Ev siyaseta PKKê ye ku nifşek biafirîne ku bêyî ramanê xwe bikar bîne, û diyar dibe ku ew bi ser ketiye.

Ev kes li ser jiyanek û razîbûna bindestî û radestbûna xwe bo PKKê razî ne û hema ji bo wan ne girînge, Mixabin, dema ku em hewl didin ku li hember vê partiya şerxwaz a xapînok bisekinin, em dibînin ku tenê mirovên belengaz û hejar û nezan gotinên xirab li dijî me dibêjin. Ev kes di destê PKK-ê de bûne wekî kole ye.  Ew wan wekî ku ew dixwazin bi kar tînin, ji jarbûna wan sûd werdigirin, bi hişên wan tenaziyên xwe dikin, bi hestên wan dileyzin. Ev kes tu nikarî wan bide zanîn ku ew kole ne , wisa bi lez ser te de di vereşin û te bi xiyanetê tewanbar dikin.

A herî dijwar ku meriv li civakê nepirse û lêkolînan neke

Dema ku em weşanek (gotar, wêne, an fîlim) li ser malperên tora civakî biparve dikin, nemaze dema ku weşan li ser mijara PKKê be hinekî bêhnteng dibin, wisa yek têbigihîje radeya paşverûtiya ku di nav me de rûniştiye.  Gava ku em bala xwe bidin axavtinên wisa beloq û qelew li ser komêntaran, yek fêr dibe ku gelek kes, bêyî ku li naverokê mêze bikin, û bi devkî şîrove dikin.

Bi kurtahî, gelek şîrove bi zelalî û eşkere teqes dikin ku şopînerên bi ser PKKê ve tevahiya nivîsê nexwînin an jî vîdyoya pirsî temaşe nekirine;  Lê, dîsa jî, ew mafê şîrovekirinê û carinan  destnîşan kirina bi xiyanetê dide xwe.

Pirse, dibe ku bête diyar kirin: Meriv çawa destûrê dide xwe, her kes, ku li ser gotarek ku nexwendiye an vîdyoyek ku nedîtiye şîrove bike?  Gava ku gotar nexwendiye an fîlim nedîtiye, ew çawa destûrê dide xwe ku bi zikreşî nerîna xwe bibêje?  Çawa dibe ku ew şerm nake ku nezaniya xwe bi vî awayê xirab eşkere dike?  Heya ku yek bi rojane ji wan re diyar bikî jî ku şîroveya wa tu rewa jê re tune ew ji ya xwe nayê xwar.

Bi tevahî, guftûgoyên ku em îro li ser malperên tora civakî dişopînin, bi êşa asta nezanî ya tevlihev a ku bûne eşkere. Çawa ku gelek hatine vê tevgera giştî ya li ser malperên civakî, ya ku divê were qebûl kirin, raman nakin.  Ev ne normalbûne û paşguh kirin bi serê xwe pirsgirêkek rastîn e.

Ast û forma guftûgoyên jî werdigerîne, û bi heman êş, em nekarin cûdahiya raman, şêwaz, araste û hilbijartinan peyvên rexna qebûl bikin.

Vana gişt tîmek xerabe ku di laşên me bûne êş û azar û belav bûye. Bi tunekirina tevgera Kurdî gav bi gav li ber xwe didin û xwezayên xwe bi rêkûpêk hewl didin ku pêk bînin heger li ser tunekirina me jî be (terrorkirina mirovan) , an jî em ê wê paşguh bikin heya ku me ji holê bi yek car dûr bixin û ew li ser kur û bezê bimînin.

Em dibînin ku konseya karkerên Kurdistanê ji hêla çend kesan ve tê serwer kirin: nîv-siyasetmedar, nîv rewşenbîr, nîv-medya û hwd., Û ev nîv-mirov tijî baweriyên leylanî ne, ku ew li xwe wek pêxember, û fîlozof û an jî ramanwer di seranserê dîroka mirovahiyê de dinerin, ji ber ku Nezanî di canê wan de , wan ber bi pozbilindî, û gotinên xirab ve dikişîne û him ber bi paşverûtî , û windakirina hêviyan jî.

Konseya PKK bi çanda civatê re,  bi şerm û qedexeyên wê re , bi awayên jiyanê yên ku hewce dike û nake ku di bin sernavên nûjeniyê de werin berçav kirin dişewtînin, jîr û zana nadin pêş, pêşkeftin û geşbûn, û berxwedana li hember bertek, tarî û paşverûtiyê tenê bi navê serkirdeyên PKKê ve girê didin.

Pirs bi dawî nabin , kujer ku rehên me de dorpêç kir ye , em jê re xwe di çemînin û serî di tewînin?  Bi rastî, em bi bandora xapandina zanînê ya ku jêhatîbûna xwe a ku em îdia dikin ku em bi tiştan dizanin , lê bi rastî em bi tiştekî nizanin. Îcar ê ku binivîse jî dive sed pakiyê bike da ku pêxwasên pkkê li ser serê wî tofanê nerakin

Ji ber ku serbilindiyên di nav kurdan de nahêle ku ew mejiyê xwe bi kar bîne û hest bi nizmbûn û nezaniyê qebûl bike, ji ber vê yekê em serî li qada rehetiyê didin û zanînê dixapînin, ji ber ku em bi gelek tiştan nizanin, û ji tirsa jî naxwazin li ser wê bipirsin ên hestên bi nizmbûnê û nezaniyê razî bibin.

Gotina dawî : dive di serî de em hogirên PKKê bidine xwendin , û wan bi ber peravên zanestiyê ve bibin , heya ku ew li rastiya konseya pkkê tê bigihin.

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Qado Şêrîn

Wek van rojan, temenê pirtûka “Mihemed Şêxo Huner û Jînenîgarî” dibe du sal.

Dema diyarî dost û hezkiryan dikim, dinivîsim: “Pirtûk berhema keda Mihemed Şêxo ye”. Ji bo min ev rastî ye, ji ber tiştekî min di pirtûkê de tune. Min gotar, lêkolîn, portrêt, note, stran, helbest û awaz…

Pêşeroj Cewherî

Welatê min welatê min

Evro çend roje agire

Li himber faşîzma tirkan

Gel berxwedan û bergire

Welatê min wa Rojava

Welatê min evîna te

Doze ji dil dernakevî

Bidest dijmin ve bernadin

Agir bë te min…

Dildar Xemrevîn

Di destpêkê de ez spasiya mamoste û nivîskarê hêja û giranbuha Ezîz Xemcivîn dikim li ser diyarîkirina romana wî „Zabêl Ey Ermenî Me!“ ji bo yî min , ev yek jî cihê şanaziyê ye ji bo min.

Di pêşiyê de ez ê têbîniyekê ji we re bidim xuyanîkirin…..

Merwam Mistefa-Bavê Zozanê-

Amûdê bajarekî piçûkî dev li ken e, bi nav û deng e, li Rojavayê Kurdistanê ye, nêzî sînorê dewleta Tirk e. Bakurê rojhilatê Sûriyê ye, bi herêma Qamişlo ve girêdayî ye û bi parêzgeha Hisîça ve, dora 35 km ji Qamişlo dûr e, wisa jî 80 km ji parêzgehê…