Gotinek di 35 Saliya Oxirkirina Bavê Min de


 Konê Reş
Di roja (24/12/2020)an de, (35) sal di ser roja koçkirina bavê min (Osmanê Evdo) re derbas dibe. Sed mixabin, wî encamê ked û westandina xwe ne dît.. Dayika min li şûn mabû û berî dor salekê, wê jî daye pey.. Car caran wê di ber xwe de ji me re dibêje: Xwezî bavê we sax ba.. wê çendî kêfa wî bi encamê keda wî bihata..
Xweş li bîra min e, di sala 1961`ê de dema ku Şoreşa Barzaniyê nemir destpê kir, her sibeh û êvar bavê min û cîranên me xwe ji radyoya me li Dengê Kurdistana Îraqê guhdarî dikirin. Her yekî ji wan li gor fêmkirina xwe ji nûçeyên şoreşê re kêfxweşiya xwe ji Şoreşa Barzanî re tanî ziman û hin caran, piştî ku li nûçeyan guhdarî dikirin ji hev re digotin; îro pêşmegeyan afatî bi serê artêşa (cêşa) Îraqê de aniye û hina digot; ku kesî me hebe, Mela Mistefa ye.

 

  Di mala me de kesî hez Lenîn, Stalîn û Xalid Begdaş ne dikir.. Hez Mela Mustafa Barzanî û pêşmergeyên wî dikirin.. Hin xortên gund divîbûn bibin Pêşmerge û digotin; ji bedêla ku em leşkeriya rêjîma Sûriyê bikin û di eniyên şerê Cihûyan an di qaçaxiya li ser vî sînorê di navbera Serxet û Binxetê de bi gule û mayînên Tirko bêne kuştin, na, bela em di ber Mela Mustafa Barzanî de bêne kuştin, çêtir e.. Ma Abdulselam Arif çi dozê li Mela Mustafa dike.. Ew jî misilman e.. Bi Xwedê ji wan misilmantire û dixwaze di malka xwe de, bi xelkên xwe re bi selametî bijî.. Ma çi dozê lê dikin..?! Ehmedê Heseno digot: (Eger Barzanî heqê me bistîne ez ê keça xwe (Sitî) bixemilînim û bidim xortekî pêşmerge..). Apê min Mihemed ji bavê min re digot; keka! Tivingekê ji min re bikir ez ê herim bibim pêşmerge..
  Bêguman, mamostayê min yê jiyanê bavê min bû, ew yekemîn kes bû yê ku di warê nivîsandinê de nav di min de daye û ez dehif dame.. Di sala 1974an de, ji bo nameyek min, ji birayê min re, emniyetê êrîşî mala me kir; mala me û pirtûkxaneya min sexte kirin û bav û birayê girtin û bersivdan.. Di encamê wê girtin û bersivdanê de bavê min ji min re got: (Law! Helbet qelema te dijwar e, binivîse, texsîr meke…). Ev gotina wî bû wek guharekî di guhê min de..
Bavê min, gelekî hez xwendinê dikir û zor li me dikir ku em bixwînin.. Ji encamê perwerdeya wî û dayika min, me her şeş birayan û xwîşkeke xwendinên xwe xelas kir. Hin ji me bûn mamoste, doktor, Avokat û niha hin ji zarokên me jî bûne doktor, endazyar û avokat..  Bavê min, nexwende bû, di mezinbûna xwe de fêrî xwendina Quranê bibû, eger carna dixwend, ew jî bi şaşî dixwend.. û sofiyekî Barzaniyê nemir bû. Bavê min, wek piraniya xelkên Beriya Mêrdînê cil û bergên erebî li xwe dikirin, lê dibêjin ku bapêrên me, bi cil û bergên Kurmancî bûn. Xwedê wan û miriyên we bi dilovaniya xwe şad bike.
Qamişlo/ 23/12/2020

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

EBDILBAQȊ ELȊ

berȋ 68 salan şert, rewș û kawdanên siyasî yên derdorȇ ȗ yȇn ku gelê Kurd li Sûriya wȇ serdemȇ tȇ de jiyan di kir hiștin ku hestȇ netewȋ yȇ kurdȋ li sȗriya were vejandin, hizir ȗ bȋreweriya netewȋ di hiș ȗ ramanȇ gelȇ kurd de bilind bibe, ji ber ronȋ…

Tengezar Marînî

” Darizandin” a Kafka, ku di sala 1913an de hatiye weşandin, pirr caran wekî çîrokeke komplex û xumamî tê dîtin, ku xwêner bi gelek pirsên bêbersiv û cîh ji bo şîrovekirinê dihêle. Ev vebêjî ji ber têgihîştinên xwe yên kûr ên derûnî û nîşandana çirûskane ya têkiliyên hêzê, hestên sûcdariyê û tirsa hebûnê tê…

Rêber Hebûn

Reşzeytûn

Taybetmendiya evînê wek mijareke helbestî li cem jina helbestvan heye, yek ji wan taybetiyên diyar : tenikbûna derbirînê, ev yeka me dibe li ber kûrbûna ezmûna jiyanê û rastiya pesindana helwestên wijdanî, di çarçoveya vê pirtûkê de em dibînn ku helbestvan bêhtir azad e, çengên hestên xwe dirêj…

Qado Şêrîn

 

Dema bêrya helbestê dikim, diçim kilasîkan dixwînim.

Helbet nehemû kilasîk tên xwendin, wek dema me ya aniha. Berê jî gelek helbestvan hebûn, wek aniha, lê hindik mezin bûn û man û hey man, nimûne gelek in, lê gelek jî hema ku mirin winda bûn. Aniha jî gelek xwe dikin…