navnîşana tikistê.. Bibûrîne, Rolan Bart, Navnîşan Ne herdem, Nîvê Tikistêye

 Xalis Misewer

 Rexnevanê û sîmyoljiyê Ferensî yê bi nav û deng (Rolan Bart), gelekî di nav pîvanên rexneya wêjeyî de çûye, û xwe gihandiye radeya ku teyoriya binyadî, bigihîne asteke bilind, û bigihîne pêvajoya piştî binyadê jî, çimkî berya wî, zimanzanê Siwêsrî (Ferdînand Dusosêr), peyva binyadê cara yekemîn aniye ziman, û destpêkê wî li ser lêkolîn kiriye. Lê Rolan Bart, pêde çûye û ev rêbazê rexneyî li ser destê wî pêşde çûye, û asteke bilind ji rexneya binyadê re veqetandiye, berya ku dev ji vî rêbazî berde, û biçe rêbazên piştî binyadê.

Firêza herê bi ast û bi nirx ewe ya ku di mebestê de gotiye: (Navnîşan nîvê tikistiye). Ango dibêje: Ku te navnîşana çi tikistê xwend tê nîvê mijarê têbigihêje, lê em ne hevqasî bi vê gotin û firêza zanistîrene. Ji bo vê  divabe xwênerê hêja pirs bike, û bêje: Gelo ev nerîna me tê çi wateyê..?. ku li vir em bersiva xwênerê xwe bidin, wê bêxuyakirin ku mebest jê ewe: Ku em vê navnîşana tikistê, ku di hemû deveran de nîvê tikistê be, dirust yan di cihê xwe de nabînin. Bi rengekî giştî, em karin bêjin, ku ev mijar di warê peyam, û gotarên wêjeyî, û zanyarî de, baş û rast têxuyakirin, ji ber ku divabe xwêner bilez mijarên bûyerên peyam û gotaran bilez nasbike. Di vir de em karin bi pejirînin û bêjin, gereke navnîşan nîvê tikistê be. Lê di warê çîroka kin, çîroka dirêj, û romanê de, ev navnîşana ku nîvê tikistêye, ne di cihê xwede hatiye erkedar kirin, lê ji ber çi..?. Di vê pirsê de em karin bêjin, ku ji ber teknîka navnîşan nîvê tikistêye, nîvê lezeta û xweşbûna çîrokê bixwere bibe.. ma ku me çîrokek yan romanek xwend û navnîşana wê nîvê mijarê bide me, gelo emê çawa nîvê din, bi lezet û teşwîq bixwînim, ji ber ku me di riya tikistê re, nîvê mijarê naskir, emê nîvê din jî ji mijarê bi texmîn zanibim wê pişt re çibibe, û wê bûyer çawa bêne rêzkirin, ango emê weha bêyî ku em çîrokê bi temametî bixwînin, emê bighên encama çîrokê. Ev babet ev tişt xweşbûna nîvê çîrokê badîhewa dibe û talan dik. Nimûne: Dema wêjevan navnîşana mijara çîroka xwe, çi kin, çi dirêj, çi roman, ku bi vê firêzê nîşan bike, mîna (Keça sêwî).
Bi rastî jî, emê weha bêtirîn mijara çîrokê nasbikin, ji ber ku keça sîwî em zanin, wî tadedaryê li ber destê jinbavê bibêne, wê qirêj û ne şûştî be, wê xizan û bêcilûberg be, wê dilême pê bişewite…hwd.
Di virde lezet yan xweşbûna çîrokê dibe, ku bi carekê re em nebînin. Lê ji alyê din ve, ku navnîşan yan sernavê çîrokê mîna nimûne, bi firêza(Ev keç çi hale), bê sernav kirin, wê demê wê xwênerê me, bi lezet xwendina çîrokê berdewam bike, wê bêje: Gelo ka ev keça ha kiye? û çi serpêhatiya wêye? li kû dijî? ji kîjan êl, û malbat, û miletîye…hwd.
Wê demê emê nîvî mijara çîrokê zûbizû nizanibin, emê bi lezet ta dawî bixwînin, û li gotinên rûpelan guhdar bikin û emê jê têrnebin. Ji ber wilo bê goman hate xuyakirin ku me çima gotibû, em ne bi nerîna rexnevanê mezin Rolan Bart rene, ku bi rengekî ketûber gotiye, sernivîs yan navnîşan nîvê tikistêye.
……………………………………………………
16/9/2019        

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…