YEKÎTÎ

M. Bengo

Hevalo          bargiranim
Tu xweş   zanî   vî  derdî
Çewtî  xwarî   geş   dibe
Windabû  şerm   û   fedî
Milet     taromar      bûye
Mişixt  bê war   û  xwedî

Rêjîm    bi    xap   û pîlan
Nav   me   kirin    berberî
Her yek bû  xwedî  nivişt
Mejî    hişt    û    bû     kerî
Li    me   bû    girê     devê
Yekser  me   da  dû   gurî
Nokerî           û           xinizî
Navê   wan    bû    pêdarî
Li     bin     navê     şoreşê
Derbû      qirêj     û      stirî
Pîs      û     tolaz    û zigurt
Ji  nişka  ve   bûn   xwedî
Kê   te  girt  û  kê  te  kuşt
Dijmin  her  ma  nependî
Bo        biratiya        gelan
Milet     kirin    du    bendî
Bo xwe  li hev  mezinkin
Avakirin    sed          partî
Li   bin   navê     gengeşê
Hat     çandin       birakujî
Kurdistan   we   vala   kir
Ji   dijmin   re   war   û   cî
Bi    hezaran    pakrewan
Bê    sûc   bûne   qurbanî
Tev  xort  û  keçên me ne
Yek   kujer   û   yek   kuştî
Pozê xwe jnav me derxin
Me        navê       reşazadî
Derketin    zarwê     Pûnê
Ev       rêjîm      û      rikberî
Ger    pozê   we    bi   êş e
Mikurên       bi       mêranî
Bejna      xwe     biçimînin
Li     ber     zarokên    sêwî
Lêborînê              bixwazin
Ji      pakrewan    û     girtî
Hîn jî   me    derfet     heye
Ger     azad     bibe     mejî
Gelê  Kurd     efsane    ye
Babagurgur      û       Cûdî
Ne     kêmî    tu    kesî    ne
Ereb       Faris      û     Turkî
Lê      hevalê      me    tune
Ger  li  xwe   nebin  xwedî
Tevde     bercewendî    ne
Biryarên            navnetewî
Mafê       mey      çarenûsî
Nayê     bi     lav     û     gilî
Jêr   divê   kar    û    xebat
Bi      kêr       nayê     ezezî
Berê     xwe    bidin     rojê
Xwendin      û     pilansazî
Ger  em divên   Kurdistan
Pêdiviye                  yekrêzî
Ger hûn divên  Kurdistan
Pêdiviye                     yekîtî.

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Bihuşta sênckirî

Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…