Jin û zîndan

Narîn umer

Jin derbasî cenga konevaniyê û xebatê dibe çimkî ew xwe dibîne mirovek hişyar û têgehiştî û ti cudabînê nabîne dinavbera xwe û mêrde di aliyê hiş û ramaniyêde bitaybet û di aliyê hest û coşan de.

Bi rastî ez naxwazim li ser vê babetê anko babeta xebata jinê gelekî rawestim li belê dixwazim win rêdanê bidin min da ez pirsekî bikim û omîdarim em bi hevre bersiva vê pirsê bidin:
Demê jin tête girtin û derbasî zîndanê dikin, çima wê dibinin mirovek sist û bê çar? Çima zordar û girtîvanê wê tiştek nayê li hizir û bîra wî ji bilî zorlêkirina wê bike, û destdirêjiyê li namûsa wê bike, û ew baş dizane ku ew di civakekî deye ta îro hê jinê dibîne namûs û şerefa xwe.
Çima altbûna mêraniya xwe dibîne di altkinîna jinê de di warê bê rewiştiyê û sincsisiyêde??!
Ma qey ew di wî demî de daiyak û xûşk û keçên xwe nayinê li ber çavên xwe??
Ma li bîroka xwe na zîvire û na pirsa ku ew bi vî karê şermezarî mêraniya xwe bê rêz û romet dike û tovê mirovaniyê û kesayetiyê ji dil û canê xwe dimirîne û dikeve warê hovêtiyê de û dibe mîna hovek xwînmêj, û kewijandina wî zorberiya wî dibe??!!
Ma mêranî ewe ku ew têkçûnek gemar li pey kewijandina xwe here,û zorlêkirinekî li jinê bike??
Çima çawaniya danustandina xwe bi jinê re wek ya mêr nake??çima venîsîn nake ku ev jin jî wekî mêre di xebat û daxwazên xwede ??ma jina dirahêjê vî barê giran nizanê ev roj li pêşiya wê ye, anko girtin û zîndan û birîndarî û kuştin??
Ew amadakare ji van hemî tiştanre,lewra em dipirsin :

Çima wê nabînin wekî mirovekî xebatkar, yan jê gunehkar,û lêdana candikî û canî ku tête liser mêr, bila werê li ser wêjî, eger xwe li ber îza canî û candikî girt gelekî başe,û eger xwe ne girte jî tiştek ji bilî mirinê namîne, çimkî ew jiyana pak û xweş di mirina xwe ya serfirazîde dibînê.

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Bihuşta sênckirî

Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…