4000 PENDÊ KURDÎ

 “ 4000
PENDÊ KURDÎ ”
navê
pertûka min ya yekeme,ku min  di sala
1993an de çapkir û belavkir bi navê : Mehfûzê Mele Silêman, bi alîkariya
kovara “ASO”, weynkêşê qapê : hevalê min yê xweşewîst: Dilşd Mele
Omer
.
 Li jêr pêşgotina wê ye:
 
Di bara pêşgotinê de
    Kurda ji mêj de gotiye:
 “kesê zimanê xwe windake ,windaye”
“Miletê
bê ziman,ne tu milete”

Here komele û dezgehên mîrî(fermî) û giştî yan pispor ji bo zimanê kurdî  di niştîmana dagîrkirî û parçekirî de tune ne, belam dîsa ji her kurdekê welatparêz paraztina zimên digel hemî şaxê wî û hemî zaravên wî,û pêşxistina wî tê xwestin, li gorî her demê û her peyaseyê  bi awakî qenc ,rast û paqij, ne çewt ,lews û xwehr, Çimkî ziman bigehekî pîroze û serwere di hebûn û serxwebûna milet de,û di vejîna tore û wêjeya wî de.

    Pend û peyvên pêşiyan jî, beşekî gewre ye (mezine)û giran buha ye ji zimanê kurdî û dîroka kurdî,ji ber ku rewşa gelê kurd di her qûnaxî de û di her çaxî de didinne xwiya kirin,û fêrkirina wî ji dem û jiyanê, ji hemi aliyan ve (çandî,civakî, abûrî, konevanî, zanistî, tenduristî, sincî, …h.d.) bêlî dikin.
    Giş piştî gelek dîtin û serpêhatinan û dûrikan,yan pêkhatî û çêbûyî dinavkesan de,û di pir ciyan de li kurdistanê hatine danîn,û bûne amoj, şêwe,bend, şîret, û hevkêş.
    Ev pend û peyv, min ji devê pîrejinan û kalan girtine bi taybetî “Dilbirînê dîn”, û ji çend kovaran birine nemaze “kovara Gelewêj”,û ji bîst û çar rûpelên mamoste “Dilovan” wergirtine, û ji çend pertûkan dane hev,wek:
1-  Meselok û xeberokêd cemaʹeta kurda – ya Hacî Cindî – Êrêvan 1985.
2-  Meselok û xeberokêd cemaʹeta kurda – ya Celîlê Celîl û Ordîxanê Celîl .
3-  Silsilet Kawa lil museqefîn el ekrad – Beyrût .. jimar  (8).
    Û piştî bijartinê, duristkirinê û rêzkirinê min divê pertûka hande de(bi zaravê kurmancî)  komkirine.
    Min div a her pendekî şirovekim, û wateya wî û babeta wî jî pêre bi nivîsim,lê min ew hişt jib o du sedeman:
1-  Da dergeh bimîne vekirî di rûwê xwenda, nivîskar û ronakbîran de, ji bo vekolînê, rexnekirinê sirovekirinê.
2- Da bêne çapkirin, belavkirin û bêne parastin ji windakirinê(!?).
    pend û peyvên pêşiyan yê kurdî ne ev çar hezar bi tenêne, lewra min bi navê pertûka yekê-1- çap kirine, bi omîdim ev jimar mezin bibê di pirtûkne dinde.
     Li dawîyê, ez gelekî sipasîya dosta û xwendîya dikim, ji bo arîkariya wan ji min re di derhênana vê pertûkê de, digel ciwantirîn rêz û silavên min.
Hêviya min ewe, ku ev karê hayî sivik bê pijartin(pejirandin) ji bal miletê min ve, û ciyê wî di pertûkxana kurdî de hebe.
Mehfûzê mele silêman
Qamişlo
25.1.1993
 

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…