Newroz Da û Çû…*

Besam Mistefa
“Yadîgariya Silêman Adî “

Xort bû
Şermende bû
Nezan bû
Zane bû
Bi dil bû
Bê war û cil bû
Xwedî bar û kar û …

Kurd bû !
Nebêjin em wî nas nakin ….
Ew ê ku zarokekî çav şil bû
Ji Xweda û hem ji pelîdan jî sil bû !
Nebêjin em wî nas nakin
Ew ê ku bi jan û dil bû !…
               *
Nebêjin em wî nas nakin
Ew ê ku her sal –ji sala mêjîkor ve –
Li ser dengê çivîk û tilûran
Ji xew hişyar dibe ….
Têt û cejna we pîroz dike
Toza ku her sal li cihwarê êşê li ba dibe ,
Ji we dûr dixe
Kevirên ku her sal li eniya xweşiya we dikevin
Par par dike …..û mîna goyînekî –lê ji kêfa –
Zar zar dike
Nebêjin em wî nas nakin
Ewê ku her Avdar ji xew hişyar dibe
Têt û cejna we pîroz dike û …
Dîsa radize
Na …nebêjin em wî nas nakin !
               *
Wî tiştek ji tiştekî dernedixist !
Nizanibû du gotinan li ser hev bibêje !
Di wê roja kezîşor de –
Dît ku ””””alem li kolanê li hev kom bûye
Qerebalix û hawar bi serê ketiye
Dunya û ””””alem bi hev ketiye ……
Dema çavên wî ji dûr ve
Bi hevalên wî ketin
Tiştek hate bîra wî û
…Ew jî çû wir !
               *
Li wir çîrok tev nas kir !
               *
Zikreş û çavsoran jî çîrok dizanîbûn
Dizanîbûn ku …..ew ……Kurd e !
               *
Xort bû navê wî Silêman bû
Ti hudhud û Belqîs pêrgî wî nehatin wê rojê …
Gulle û hûravêjan ew hembêz kirin ….wê rojê !
               *
Her sal ji nav wê xwînê
Ji nav wê gola sor
Radibe
Mînanî sîmirekî ji nav wê axa kor
Di pengize
Ji nav wê gola sor
Ji nav toz û xweliya mor
Bi per û bask dibe
Her sal
Ji bo roja nû
Ji bo sal û cejna nû
Ew radibe
Ji xew hişyar dibe ….
               *
Ji êşê pêve tutişt wenda nekir –
Ji rûmetê pêve tutişt qezenc nekir !
Wekû Kurdekî jiya û mir …..û …..
Ji vê mestir
Keskî nekir !
               *
Na na wî tiştek nekir
Newroz da û çû
Ji vê pêve
Wî tiştek ne kir !
               *
Kurd bû Silêman û
Xwe ne Kurd nekir !!…
   9-2-2006

 Kurdistan.

*Ev helbest Newroza par de hate belavkirinê, ez dîsa wê belav dikim, û pêşkêşî giyanê şehîdê Newrozê yê herdemî, ku sal bi sal, mîna sîmiran sax û zindî dibe:Silêman Adî, dikim.(B.Mistefa)

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Bihuşta sênckirî

Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…