Her ku ez diçim Hewlêrê, berî her tiştî diçim serdana Mîrzade Sînemxan Bedirxan, silavekê lê dikim û ji nêzîk ve serwextî rewşa wê dibim.. Di vê serdana min a dawî de, ji 21 ta 25 nîsana 2015an, digel mamoste Mesud Tek çûm mala wê.. Piştî sihbeteke xweş, wê çend pirtûkên bavê xwe Mîr Celadet û mamê xwe Mîr Dr. Kamîran Bedirxan, dane min. Ewên ku nû, di weşanxaneya Avesta de, li Stenbolê hatine çapkirin. Ewjî ev bûn:
Gazinda Xencera Min, Xwedndina Kurdî, çîrokbêj-çîrokên kurdmancî, Elfabeya Min, Elfabêya Kurdî, Hevind û Dersên Şerîetê.
Ez jî, ji dil û can spasiya Mîrzade Sînemxan Bedirxan dikim, Xwedê temenekî dirêj di xweşiyê de bike ji para wê. Her wiha spasiya mamoste Abdullah Keskîn, xwediyê weşanxaneya Avesta jî dikim ku wiha bi berdewamî daye ser şopa Bedirxaniyan û berhemên wan ji nû ve çap dike.
A din, berî pêlekê, Hingur xanim, keça Apo Osman Sebrî ji min xwest ku jêre bibejim; ev helbesta bavê wê a li dor Ala Kurdî, di kîjan kovar an rojnameya Bedirxaniyan de belavbûye:
Min divê tu her bilind bî
Ala rengî kesk û zer..
Dûr nêzîk ezê te hildim
Tu î xemla banê min
Ger bivê, derman mirin bî
Bo te gorî canê min..
Hingî, çendî ez li Hawar, Ronahî, Roja Nû û Stêrê geriyam, min nedît.. Piştî ku Mîrzade Sînemxan, ev pirtûk dane min, û ez zîvirîm Qamişlo, û li malê min li wan mêzekir, min dît ku ew helbesta Apo Osman Sebrî, di pirtûka Mîr Dr. Kamîran Bedirxan a bi navê (Xwendina kurdî) de hatiye belvkirin. Ewa ku yekemîn car di sala 1938an de, ji rex Kitêbxaneya Hawarê ve li Şamê hatiye çapkirin.
Va di nav van gotinan re ez dengê xwe digihînim Hingur xanim û wê serwext dikim.