„Teslîmiyet“ ew raman û siyaset e, ku seriyê xwe xistiye tewala dewletê, û di koka xwe de peyveke Erebî ye, ne Türkî ye û ne jî Kurdî ye, bi wateya „Xwe spartin“e û „Dest ji ber xwe berdan“ e. Ciyê xwe yê rast di Türkî û Kurdî de jî girtiye, ji ber siyaseta „Erebkirinê“ ya demdirêj di welatê me de.
Li ba Apociyan, her kesekê/keseka ne li gel wan bû neyar bû, lê gava ew kes di nêv partiyeke Kurdî ya ne li pey PKK bû, ew „Teslîmcî“ bû û partiya wî xudan siyaseteke „Teslîmiyetê“ bû. Divê her Kurdek biba Apocî, û her jineka Kurd jî biba „Heval“. Ta niha ez nizanim, bo çî Apociyan peyveke ne Kurdî li şûna „Heval“ bi kar ne anîne…
Me ji wan dipirsî, birano! Qey hûn kadroyên partiyên Kurdan, li bakur û rojavayê Kurdistanê dikujin? Ji me re digotin: „Evana xayînin, bê şeref û bê namûsin, ji ber ku evana li hember ramanên şorişa me derdikevin, xwe „teslîm“ dewletê kirine û Teslîmcî ne“. Lê gava me digotê, ku vaye serokê we di hembêza Hafiz Esed de daniştî ye. Digotin me: „Ev polîtîk e.“
Niha ji teviya gelê Kurd re diyar bûye, ka „Teslîmiyet“ çî ye û „Teslîmcî“ kî ne, lê pirs dimîne ew: „Gelo, ma qey di nêv PKK de kesek nîne, ku dîsa dengê xwe bilin bike û li ser „Teslîmiyetê“ gotinekê bi mêranî bike?“
Bimînin di xêr û şadiyê de
Cankurd