Gotina Min di 40 Rojiya Bihiştî Ciwan Mîranî de

Konê Reş

Di navbera 40 rojî de, ez di wefadarî û dilsoziya mamoste Xalid Cemîl Mihemed de, ji rehmetî Ciwan Mîranî re ponijîm; her ku min Net vedikir an derbasî Facebookê dibûm, ez rastî çend gotinên wî, yên bi kul û xem derbarî Ciwan û koçkirina wî dihatim, digel ku wêneyekî wî jî pêre belav dikir.. Tevî ku min rehmetî Ciwan nedîtibû, lê min, di van çil rojên ku derbas bûn de, bêtir û baş ew nas kir.. Min naskir ku Ciwan Mîranî, ji wan kesan bû, yên ku xwe ji hevalên xwe re dikin pir, da ku hevalên wî bi selametî, derbasî peravê serketinê bibin..

Û wiha di encam de, ji min ve hat diyarkirin ku ew, ne heyranê berjewendiyên xwe bû.. Ew, heyranê zimanê Kurdî yê qedexe bû.. Heyranê peyva kurdî a resen bû.. Heyranê rewşenbîriya kurdî a bê guhdan bû..
Erê, ez van gotinan di pesnê wî de dibêjim, bêyî ku ez wî bibînim, dibe ku niha hin ji we, matmayî dimînin.. Na, matmayî nemînin.. Min ew ji nêz ve, di rêka wefararî û dilsoziya hevalên wî de naskiriye.. Ewên ku baweriya min bi wan mezin e, ewên ku wek mêşa hingiv in, ku ne li ser kulîlkê be danayînin.. Helbet Ciwan Mîranî kulîlkek bi hilm û bîn bû.. ta ku mêşa wan li ser danî bû.. Ez bi hêvî me ku hevalên wî di demek nêzîk de Ciwan Mîraniyekî din bibînin…!
Kurdan ji mêj ve gotiye: (Yek bi sedî ye û sed ne bi yekî ye), helebet rehmetî Ciwan Mîranî bi sedî bû.. Vêca, ez bi hêvî me ku, ev guhdana pê hatiye kirin, bibe guharek di guhê me de û em berê xwe bidin wan xisletên Ciwan.. Hem jî gotine: (Ga dimre çerim dimîne, mêr dimre nav dimîne).. Erê, her wê navê Ciwan Mîranî di nav me de bimîne û besî wî ye ku îro, em li pey navê wî li vir civyane û pesnê çakiyên wî didin..
Bêguman, koçkirina wî di vê dema hestyar, ziyan û xisarek mezin e ji rojnamegerî û rewşenbîriya kurdî a têvel re. Ez omîdewarim ku di demek kurt de, cihê wî bê dagirtin..
Spasiya Sendîkaya Rojnamevanên Kurdistana Sûriyê dikim ku, di vê roja pîroz de, roja 117 saliya rojnamegeriya Kurdî de, 40 rojiya koçkirina wî, bi rêk û pêk bi bîr anîn..
Silavek gerim ji bo we tevan, sersaxiyên xwe pêşkêşî we dikim, pêşkêşî malbata wî dikim û dibêjim: Serê we sax be, serê gelê kurd sax be, serê rewşenbîriya kurdî sax be û silav li giyanê mîr Miqdad Medhet Bedirxan û Ciwan Mîranî bibare..

Konê Reş, Hewlêr, 22.04.2015

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…