Navdarekî Kurdên Cizîrê; Şêx Îbrahîmê Tilşiîrî (1885-1956)

Konê Reş

Mele Îbrahîmê Sofî Evdoyê Tinatî, bi koka xwe ji eşîra Omeriya bû, di sala 1885an de, li Kurdistana bakur, gundê Erbetê çêbûye, xwendina xwe di warê olîtiyê de li Wanê, Darê û Amûdê bi dawî aniye, li Cizîrê, gundê Girsiwar meletî kiriye û gelek feqeyên wî çêbûne. 
Vê paşiyê digel feqeyên xwe mala xwe bardike Tilşiîra Aşîtan û li wir, pêwendiyên wî bi malbata Şêx Îbrahîm Heqî re çêdibin û di encam de, dibe Xelîfeyê Şêx Îbrahîm Heqî û wiha rêçika Neqişbendiyê birêve dibe..

 Hingê ji nû, bi navê Şêx Îbrahîmê Tilşiîrî an Şêx Îbrahîmê Tinatî di nav gel de tê naskirin û navê wî belav dibe.. Li Tilşiîrê gelek melayên naskirî li ber destê wî feqetiyê dixwînin û fêr dibin wek; Seydayê Cegerxwîn, Mele Ehmedê Namî, Mele Tahir, Mela Yûsiv.. û wiha bi dehan ji Melayên din..
Di sala 1948an de mala xwe bardike bajarê Qamişlo, li taxa Qudûrbeg cîwar dibe û li Qamişlo jî feqeyên wî çêdibin.. digel ku di mizgefta bajêr a mezin de dersên olî jî dide.. Di sala 1956an de, bi egera nexweşiya penceşêrê koça dawî dike û li goristana Qudûrbeg tê veşartin. Rehma Xwedê lê be, buhişt mala wî be. Ew mirovekî jîr, zana û oldarekî kurdperwer bû.

Konê Reş, Qamişlo, 08.02.2015

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Bihuşta sênckirî

Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…