Carek din NEWROZ Bi xwendevanên xwe re ye

Desteya sernivîser/Rêberê Silîvî *
   Ev derdora çar salan e ku welatê me Sûriyê di rewşeke zor taybet û awarte de dijî,  navnîşana wê şer, pevçûn, kuştin û golên xwîna mirovan û wêrankirina gund û bajaran e. Li hêlekê, bi hovîtî û şêweyekî kesnedî, li ber çavên şaristaniya cîhana modern û demokrat, termên zarok, jin, pîr û kalên xelkên Sûriyê bi sedema bombebarankirina top û bermîlên teqîner ên rijêma har a destbixwîn, di bin kavilên wêrankirî de têne veşartin. Li hêla din jî, gelek mirovên bê sûc û bê guneh ên ji vî şêweyê mirinê reha dibin, li ser destê çeteyên terorist rastî recimkirin û serjêkirinê tên!. Ji bilî koçberbûna dora nîvê nişteciyên Sûriyê li hundir û derveyî welêt.

   Di vê rewşa têkelhev û aloz de ku dengê gule û qurşînan dengê herî bilind û berz e, û dengê zanîn, hişmendî û aştiyê nayê bihîstin. Mixabin di vê çarçewê de  dengê weşana we NEWROZ jî piştî derçûna hejmara (104-105)an a Êlûna 2012an hate rawestan û nema karîbû çanda nûjen a Kurdewarî û  mirovheziyê biweşîne.
   Mixabin ku ji  mêj ve û îro jî, rêz û rûmeta qels û sêfîlan di civakê de nîne, tenê aliyên xurt û bi hêz dikarin serfiraz û payebilind bijîn. Piraniya dewletên Ewropayê dewlemend û zengîn in, azad û xwedî al in, xwedî artêş û leşker in û di Yekîtiya Netewan de jî endam in… Lê ew têgihiştin ku eger ew rêzên xwe nedin ser hev, dewletên mezin dê wan daqurtînin. Û ji ber wan dizanî ku dermanê êşa wan yekîtî ye, berî çend salekî, berpirsên wan dewletan ji bo parastina berjewendiyên gelên xwe, nakokiyên xwe dane hêlekê û li ser yek maseyê guftûgoyên yekîtiyê kirin û pêngavine giring di warên aborî, rêzanî û civakî de avêtin. Vêca eger pêwistiya wan dewletên serbixwe carekê bi yekîtiyê hebû, ma gelo ya me Kurdên belawela, bê dewlet û kêmrûmet çiqasî û çend caran pê heye?!.
   Guhertinên mezin li cîhan û devera me rû didin, giring e em Kurd hişyar û zîrek bin, bi hûrbînî bûyeran bixwînin û şirove bikin, civaka xwe ji nakokî û tundûtûjiyê biparêzin, piraliya netewî, olî û rêzanî bipejirînin û çanda rêzgirtin û jihevhezkirinê, çanda mirovheziyê belav bikin, biweşînin û bê dudilî  her em li ser rêya xebatê bo bidestxistina azadî, aştî û wekheviyê bi rê ve herin.
* Rojnama Newroz – hejmar / 106 / – Ji weşanên Partiya Yekîtî ya Demokrat a Kurd li Sûriyê

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Salih Cefer



Qedexebûna zimanê kurdî bi salên dirêj bû sedema paşketina hemû cûreyên wêjeya kurdî û bi taybetî jî ya zaravayê kurmancî.
Tevî ku di van salên dawî de li gelek alîyên Kurdistnê rewşa wêjeya kurdî (kurmancî) bi pêşve çûye jî, lê hîn pêwîstîya bi pêşveçûnên bêtir heye.
Kanîyên pêveçûnê pirin, yek ji wan…

Ebdûlazîz Qasim

 

Ji demê hatina Ehmed El-Şerih li ser desthilata Sûriyê, piştî hilweşîna rejîma Esed di 8ê çileya sala borî de û heta îro, bi carekî rewş û rastiya Sûriyê ya civakî, cugrafî, siyasî, etnîkî û olî tê paşguh xistin, bi taybetî hebûna gelê Kurd bi carekî tê paşguh xistin, her bigire…

Amadekirin û kurmacîkirina tekstên stiranan: Ednan Bedreddin

 

Mezher Xaliqî yek ji navdartirîn hunermendn kurd ên sedsala bîstan e. Ew di sala 1938 an de weke zarokê malbateka kurd a oldar li Sune (Sanandaj) hatiye jiyanê. Behremndiya Xaliqî di warên goranîgotin û werzişê de ji salên dibistana seretayî ve derketine pêş. Her di…

Ebdûlazîz Qasim

Di dîroka navçeyê de, hîç erdnîgariyek bi navê Tirkiyê nîne, û deweta Tirkiya li ser sextkariya dîrokê û talankirin, qirkirina Kurd, Ermen û Yonaniyan û herwiha li ser dagîrkirina beşeke mezin ji xaka kurdistan, Yonanîstan, Qubirstan û Ermenistanê hatiye avakirin.

Projeyên Tirkan her ji destpêka xwe ve û heta…