Encûmena Niştimanî ya Kurdî û Lêvegera Siyasî.

Merwan Berekat

Bêguman lihevkirina partiyên tevgera Kurdî, û nemaze di vê qunaxa hestewar, nazik û zêrîn de geveke hêjayî û zor pîroz e, û yek ji armancên gelê Kurd ya herî gewere ye. Ji ber wê jî hevpeymana Dihokê, ya ku bi serpereştiya serok Mesûd Berezanî di navbera TEV-DEM û Encûmamena Niştimanî ya Kurdî de hatibye îmzekirin ew cihê razîbûn, dilgeşî û şanaziya hemû gelê Kurd e. Lê carina mejînêrîtiya tevgera Kurdî perspanên reş li cawê gewr dixîne, û hêviyan diçelmisîne.

Belê vê carê jî Encûmena Niştimanî ya Kurdî çalmîş gav kir, û nemaze piştî ku endamên xwe yên lêvegera sîyasî bi nav kirin. Ji ber wê jî, ji çar alî de tîrkevanên nerazîbûnê piraniya Kurdan dirêjî wê bûn.
Li vir li wir, hin berpirsiyarên Encûmenê, çi li ser ekranan û çi jî di malperan de, hewildan kirin, ku berevaniyê ji ber wê kulekî û çalmîşiyê de bikin, lê wek her kesek dizane, bervaniya di ber şaşitiyê de, ew şaşîtî bixwe ye.
 Wekî em dizanin berxwedana Kobaniyê doza Rojavayê Kurdistan, ne tenê Kurd li seranserî Kurdistanê rakirin ser pêyan, lê belê wê doza Kurdî daniye ser maseya piraniya dewletên cîhanê, ango wê sînor, derya û gewrederya derbas kirin, û navê Kobaniyê li ser zimanê mezintirîn kesên siyasî hate bilêvkirin  hevkarî û piştevaniya ji wê re kirin. Lê mixabin Kobaniya pêdar nikanîbû tenê sînorê Encûmena Niştimanî ya Kurdî derbas bikira ??!! Bêguman barê Kobaniyê giran e, belkî Encûmen ne di asta wî barî de ye, wê ûştê Kobanê hate dûrxistin?!! Efrîn jî hate ji bîrkirin. Ew tev li alîkî, lê pirseke giran.. giran xwe davêje meydanê. Ma gelo  çêdibe tevgereke, ku temenê wê yê sîyasî zêdetirî pêncê salî ye, ew nîvê civaka xwe ji kar û xebatê dûrxîne…?? Û ji wê xirabtir, ji berpirsiyarekî partiyekê tê pirsîn: Çima nûnertiya jinê di Lêvegera Siyasî de nîne? Dibêje: Ew ne gunehê Encûmenê ye, ji ber ku Jinê doza mafê xwe nekiriye, loma ew di Lêvegera Siyasî de bêpar ma ye !!!!????
  Şaşîtiyek; ne wek didiyan e,  hêvî ew e, ku karên Encûmenê yên paşerojê jî, ne kulek û çalmîş bin, ji ber ku kulek zûtirîn diwestin û li nîvê rê dimînin. Lê belê çalmîş her di cihê xwe de dimînin û tenê qarewara wan tê, lê karwan ranawest e.
 

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Bihuşta sênckirî

Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…