Zîl dide Kurdistan


Nizar Yosif
 
Kelên janên me li dîrokê di pijiqin
Pirîskan li asîmanên aza di nivîsin
Cotkariya zeviyên welatekî
Cotkarê alîkarî berdayî
Xweziyan dixwn (xelexozkên zuha

Û birînên derman reviyayîn)
Yekane doz verêj nabe
Rê di xetimin
Amûretên parêzvanan
Di astengiyên demê de li hev nakin 
Di gurikbûna êgir de dîlan vediqetin
Xwîn li ziyanan di barin 
Bi tazîbûna peykerê sitemê  
Zîl dide kurdistan
Şirikên canan
Di kelşên axê de di şêlin
Ceqceq qamîşan av dide
Serêkaniya xabûrê bi wêneyên talanan ve
Berjêr li Ferata Kobanê rast tên
Hîviyên çiyayê kurmênc
Xemên veqetandinê di qurtînin
Bi şikestina baskên hovîtiyê
Zîl dide kurdistan
Şûrê paşverotiyê konêşevê vedigire
Ceperên tirsê
Devan kilît dikin
Pênivîsan di mijiin 
Xweristiya rengên xwezayê berdiavêjin
Rike Bazên serfiraz dorpêç nakin  
Bi rometa rêza sorcuhan di pûnijin  
Giyayê hevbeşiyê rewa didin
Mizgîniya sozên xweybûnê
Kêferata Hetavê û ewrane
Govên dagirkiran dirizin
Zîl dide kurdistan.

03.08.14

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…