Beriya Mêrdînê û Êzidiyên wê

Konê Reş 
  

Beriya Mêrdînê ji çemê Ceqceq ta bi Çemê Zirganê, di ber
sînorê Sûriyê û Tirkiyê re dirêj dibe. Ango ew cihê ku ev eşîrên kurdan lê
akincî ne; Pînar Alî (Temikî, Koçekî, Bûbilanî û Mêrsinî), Deqorî, Milî
(Milanên Xidir Axa an Milanên Mezin), û Kîkî bi tev berên xwe ve. Belê ji çemê
Zirganê û ber bi rojava ve, dibe deşta Wêranşarê, ew jî cihê rûniştina du
eşîrên kurda yên mezin e; Xelecan û Milanên Paşê.

 Gelek kalemêrn
herêmê yên ku min ew dîtin, li gor ku ji bav û kalên xwe sehkirine, ji min re
gotin: Ji Cizîra Botan ta bi çemê Zirganê jêre dihat gotin Botan û ji çemê
Zirganê û Girê Mîr, rojhilatî Serê Kaniyê, bi dor 20 k m ta bi rojavayî Serê
Kaniyê bi 22 k m, jêre dihat gotin Milan, xelecan û deşta Wêranşarê. Wek ku diyar
e, herêma Wêranşarê, qelaçê Hilêliyê û derdora Ûrfayê ji sedê salan ve, cihê
eşîrên Kurdên Êzidî û misilma ne.

 

Belê ji ber fermanên fermî ji rex Osmaniyan ve, ji ber
xela û cefayê ve, ji ber şerê êlitiyê ku di navbera kurdên Êzîdî,
kurdên misilman û erebên misilman yên eşîra Gêsan de diqewimîn, gelek ji
Êzîdiyên herêmê tarûmar bûn; hin ji neçarî ji cihê bav û kalên xwe koçber bûn,
ber bi rojhilat ve, xwe li çiyayê Şingalê û Kurdistana başûr girtin, hin ber bi
rojava ve çûn, xwe li herêma Mêrdînê û çiyayê kurmênc girtin û gelek ji ber
zilm û zorê bûn misilman û yên mayî di beriya Mêrdînê û Wêranşarê de belav
bûn.. Xwe di nav eşêrên Kurdên misilman de parastin û bi taybetî di nav Eşîra
Milan de, bi herdu beran ve, Milanên Xidir Axa û Milanên Paşê, û piraniya wan
roja îro dibêjin em Milî ne… Erê, roja Îro gundên wan di nav gundên Ereb û
Kurdên Misilman de belavin.

 

 

Wêne: Ez û Hisoyê Hecî Reşo mezinekî Ezidiyên Beriya
Mêrdîmê. 

 
 
 Qamişlo, 31.08.2014

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Salih Cefer



Qedexebûna zimanê kurdî bi salên dirêj bû sedema paşketina hemû cûreyên wêjeya kurdî û bi taybetî jî ya zaravayê kurmancî.
Tevî ku di van salên dawî de li gelek alîyên Kurdistnê rewşa wêjeya kurdî (kurmancî) bi pêşve çûye jî, lê hîn pêwîstîya bi pêşveçûnên bêtir heye.
Kanîyên pêveçûnê pirin, yek ji wan…

Ebdûlazîz Qasim

 

Ji demê hatina Ehmed El-Şerih li ser desthilata Sûriyê, piştî hilweşîna rejîma Esed di 8ê çileya sala borî de û heta îro, bi carekî rewş û rastiya Sûriyê ya civakî, cugrafî, siyasî, etnîkî û olî tê paşguh xistin, bi taybetî hebûna gelê Kurd bi carekî tê paşguh xistin, her bigire…

Amadekirin û kurmacîkirina tekstên stiranan: Ednan Bedreddin

 

Mezher Xaliqî yek ji navdartirîn hunermendn kurd ên sedsala bîstan e. Ew di sala 1938 an de weke zarokê malbateka kurd a oldar li Sune (Sanandaj) hatiye jiyanê. Behremndiya Xaliqî di warên goranîgotin û werzişê de ji salên dibistana seretayî ve derketine pêş. Her di…

Ebdûlazîz Qasim

Di dîroka navçeyê de, hîç erdnîgariyek bi navê Tirkiyê nîne, û deweta Tirkiya li ser sextkariya dîrokê û talankirin, qirkirina Kurd, Ermen û Yonaniyan û herwiha li ser dagîrkirina beşeke mezin ji xaka kurdistan, Yonanîstan, Qubirstan û Ermenistanê hatiye avakirin.

Projeyên Tirkan her ji destpêka xwe ve û heta…