Welatê min

Narîn metînî

Di bêdengiya demêde ….
Nameyek  binefşî şand ….
Şûn û bêzarî belavkir …..
Rûyê jiyanê guherî …….

Bayê narvînê … li Mîdya rabû
Buhara tayen talankir 
Cîhan lê kir payîz
Pelên hêviyan hatin weşandin
Agir bi sûrişta rengîn xist
Sawêr û leylan wendabûn
Xewne roja min vemirand
Jîn disoje … pereng û dojeh
Roja evînê çû ava
Rûndik hemrîn ji cava
Xwelî û arî bariyan
Şev tarî bû ….
Sitêr û lemser giriyan
Hêsirê xwînê anîn xwar
Ey hewar … hewar   ey hewar
Xwîn dibarî …. Xwelî û arî
Cegerê min xwîn bû ….
Dilê min birîn bû
Lê … ezê porê reş … li ber tava heyvê sipîkim
Û bimînim li benda  te …. Welatê min

 

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Bihuşta sênckirî

Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…