Qamişlo

Tengezarê Marînî

Ez vê helbestê bi boneya bîrhatina 12 Avdarê, serhildana rojavayê Kurdistanê, diyarî hemî shehîdên serhildanê û shehîdên berê û yên îro, ku di buyera teqîna terorîstane de, ya diltezîne ya Qamishlo de giyanê wan çû asîmanan. Her bi vê boneyê spasî hunermed Shîraz Çeto dikim, ku bi karê pêkanîna huneriya wê rabû. Bila giyanê shehîdên me zindi gesh be.
Qamişlo
Kevirên kînê derengmayîna te hişyarkir
Li xaka evînê sor sor belav bû.
Soregulên hêsirên dayîkan, 
lîlandina felekê guhên ezmên qulquland.
De lêxe berxê bavê mino lêxe
Dê lêxe siwarê min lêxe.
Ji çavên xezebê reşbaran dibare
û ji çavên te şevnem dibare, 
welatê min avdide,
Darên azadiyê bel dibin, disitrênin 
“Welatê me Kurdistan e
Cih û meskenê kurdan e
Her mêrekî bi sed mêran e”
Tuxûbên tirsnakan, teng bûn, 
tuxûbên te berbi asoyên vekirî ve, 
gulzarên xwe hilokirin.
Kaniyek ji ava serhildanê bi jor jor ve hildikişe.
Tu tê pakrewanê min û bang dikî :
Va li vir im, zindî me, we zindî dikim, 
zindîbûnê bi xwe re radikim 
û we bi xwe re dispêrim zindîbûnê, 
li ser zindîstana evînê bi hev re dibêjin:
“Ey şehîd şehîd
Şehîd tu namirî, şehîd tu namirî »
Siwarê min, 
te pencer li me vekirin, şevên dirêj birrîn, 
bi roniya bajarê evînê, 
serî li Mehabad, 
Hewlêr, 
Sulêmanî û 
Amedê dan.
Deng hat, bilind bû bangkir:
„Kurdistan çar parçe ye
Qamişlo Helbeçe ye“

Kurdaxa min bi hawarê ve hat, 
Mizgîn der bû Mezgîn hilat, 
Mizgîn bûka Kurdistan,
bisk û berbiskên xwe şehkirin, berdan, 
ji bo xatirê te Qamişlo, 
kirin nêrdewana evîneke nemir, 
çavên mêrxansan pê melhemkir sûnda xwe xwar:
« Yan Kurdistan yan neman“
Çavkaniyên xewnên te dipeqin, dipijiqin,
serê sirûdên me dixemilênin.
Hêsira min a pêşî hingifte jêrzemîna kenê te, 
bendîxanên reş te ronîkirin.
Dastanên qehremaniyê 
ji ser girnijîna lêvên te bar nakin.
Çilmisîna te bi cegerdariyê mişt bû, 
reşgirêdanên dayîkan kesk vedan.
Te em hînî nexatirxwestinê kirin û bang kir:
“Min divê her tim bilind be
ala rengîn kesk û zer”
Ewrên miştduman te belawela kirin, 
bi evîna xwe a ji matayînê, 
perengên dilê me bi kulîkan giyandarkir. 
Robarên me, îro zelal in, ji velerizînê, 
gulgenimên peyvê ji newrôzên Adiyan re amade dikin.
Hawara te, 
çarçirayên vemirtî vêxistin, 
Qele û minareyên ji hişketî saxkirin, 
Ameda bedenkirî bi hêrzkir, 
Dêrsîm li dengê Seyid Rîza zivirand, 
Pîran mû bi mû sipî xemiland.
Te Kobana minî delal ji silava xwe qet bêpar nehişt, 
rengê agir, di sînema Amûdê de, 
te vegerande sipî û te qîr da:
“ Kurdistan yekparçe ye,
Qamişlo Helebçe ye”
13.03.2004

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Salih Cefer



Qedexebûna zimanê kurdî bi salên dirêj bû sedema paşketina hemû cûreyên wêjeya kurdî û bi taybetî jî ya zaravayê kurmancî.
Tevî ku di van salên dawî de li gelek alîyên Kurdistnê rewşa wêjeya kurdî (kurmancî) bi pêşve çûye jî, lê hîn pêwîstîya bi pêşveçûnên bêtir heye.
Kanîyên pêveçûnê pirin, yek ji wan…

Ebdûlazîz Qasim

 

Ji demê hatina Ehmed El-Şerih li ser desthilata Sûriyê, piştî hilweşîna rejîma Esed di 8ê çileya sala borî de û heta îro, bi carekî rewş û rastiya Sûriyê ya civakî, cugrafî, siyasî, etnîkî û olî tê paşguh xistin, bi taybetî hebûna gelê Kurd bi carekî tê paşguh xistin, her bigire…

Amadekirin û kurmacîkirina tekstên stiranan: Ednan Bedreddin

 

Mezher Xaliqî yek ji navdartirîn hunermendn kurd ên sedsala bîstan e. Ew di sala 1938 an de weke zarokê malbateka kurd a oldar li Sune (Sanandaj) hatiye jiyanê. Behremndiya Xaliqî di warên goranîgotin û werzişê de ji salên dibistana seretayî ve derketine pêş. Her di…

Ebdûlazîz Qasim

Di dîroka navçeyê de, hîç erdnîgariyek bi navê Tirkiyê nîne, û deweta Tirkiya li ser sextkariya dîrokê û talankirin, qirkirina Kurd, Ermen û Yonaniyan û herwiha li ser dagîrkirina beşeke mezin ji xaka kurdistan, Yonanîstan, Qubirstan û Ermenistanê hatiye avakirin.

Projeyên Tirkan her ji destpêka xwe ve û heta…