Kurtefilmeke din berî Cenêv2-ê

Dr. Kamiran Haj Abdo
04.01.2013

Ev du-sê roj in xwadêgiravî Hevkariya Niştîmanî ya Hêzên Şoreş û Rikeberiyê ya Sûriyê (HNHŞRS) û “Artêşen (ne)Azad yên Sûriyê″ (AAS) fermana jiholêrakirina Dewleta Îslamî ya Îraq û Şamê (DÎÎŞ) dane. Ev jî qaşo ji ber wê yekê ye ku DÎÎŞ girêdayê rêjîma el-Esed e!

Li vir, tevî ku em ji zû de jî dibêjin ku DÎÎŞ û xwîşkên wê (el-Nusre… û hwd.) xizmeta ajendeyên rêjîmê dikin û wan şoreşa me ji riya wê ya bingehîn derxistine û welat û xelkê me kavik û wêran kirine, divê mera çend rastiyan bîne zimên:
1.  Bi baweriya min HNHŞRS û AAS dixwazin bi vê sênaryoya han xwe ji berî kongira Cenêv2-ê ji xeyseta terorê paqijbûyî bidin xuyakirin. Eger ne weha bûya, çima wan heya nuha ew terorîst destek dikirin û piştgiriya wan dikirin û xwe bi wan bi hêz dikirin?

2.  Biryara jiholêrakirina DÎÎŞ-ê hîn roja 08.11.2013-ê ji aliyê el-Zewahêrî (rêberê el-Qaîdayê) ve hatiye dan. Loman jî ewê ji xwe nemîne û tevlî xwîşkên xwe bibe. Ma ne el-Zewahêrî hîngê biryara yekbûna hêzên el-Qaîdayê li Sûriyê di bin navê Eniya el-Nusre ya Xelkê Şamê (“cebhetulnusra lîehlî el-şamî″) de da bû.

3. Tu riya din li pêş HNHŞRS û AAS ji wê yekê pêve nîne, ku îro berî sibeda xwe ji rêxistinên tundrew, taêfî, terorîst bi dûr xîne û xwe ji ajendeyên bêganan rizgar bike û tenê yek armanca pîroz bilind bike; ew jî ev e: Parastina yekrêzî û yekhelwestiya hêz, ol û netewên Sûriyê serûber li ser bingeha bernameyeke niştîmanî ya ron û aşkere li pênawî rûxandina totalîtarîsmê û avakirina welatekî demokrat û pirlayane ku tê de hemû mirov û pêkhateyên olî û netewî azad û wekhev bin.

Îro em li ber deriyê Cenêv2-ê ne. Ya herî girîng ew e ku em – piştî evqas sal be jî – fêm bikin ku ji çareseriya siyasî pêve tu riyên dî li pêşiya me nînin. Loman jî divê em li xwe û siyasetên xwe vegerin û hem xwe, hem siyaseta xwe bi vê rastiya ha re biguncînin.

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Bihuşta sênckirî

Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…