Cothejmara nû ya kovara wêjeyî û mehane Dîwar, ya adarê û nîsanê3-4 bi hev re derket. Edîtorê kovarê sedema vê yekê, di peyva pêşkêşkirinê de, weha şîrove dike “Me xwest em vê carê du hejmaran bi hev re bigihînin ber destên we. Sedema sereke ya vê gavê ew e, ku em pirsgirêka belavkirina kovarê û gihîştina wê ya dereng ji bo welêt çareser bikin. Hêviya me ew e ku ji hejmara bê de em kovarê di dema wê ya destnîşankirî de bigihînin xwendevan û nivîskarên xwe yên li hundirê welêt”Mijara sereke ya vê cothejmarê nivîsandina bi zimanê serdestane. Di bin sernavê “Kurd çima bi zimanê serdestan dinîvîsin?” de kovarê sînga xwe ji nivîskarên kurd re vekiriye ku li ser bandora her sê zimanan “erebî, tirkî û farisî” ya li ser wêje û nivîskariya kurdî, bi berfirehî, rawestiyaye. Nivîskarên ku li ser bandora tirkî nivîsandine ev in: Ilhamî Sîdar- Mehmet Yilmaz- Yaqob Tilermenî ne. Yên ku li ser bandora erebî nivîsandine ev in: Ciwan Nebî- Hekîm Ehmed- Luqman Silêman- Lazgîn Dêrûnî- Narîn Omer- Ehmed bavê Alan – Şepah Hêvo. Herwisa Perwîz Cîhanî û Hesen Îrandost li ser bandora farisî nivîsandin. Hevpeyvîna hejmarê jî bi nivîskarê kurdê tirkînivîs Yavuz Ekincî re ye.
Ji bilî wê, di beşê wergerê de Mazhar Gunbat ji zimanê firensî nivîsek Marcel Proust ji “Lêgerîna dema windabûyî” bo xwendevanên kurdî wergerandiye.
Gotarên ku di vê hejmarê de cih girtine, gotara Mehmet Salih Batirhan li ser çîroka “sol û serî“ ji pirtûka „Memê bê Zîn”e, gotara “şoreşa zimanê kurdî” ya Loqman Yûsiv û beşê dawî ji nivîsa Seîdê Dêreşî ya li ser berbendkirina kurmanciyê û dîrokeke pir derdeserî.
Çîrokên ku di vê cothejmarê de cih girtine ev in: Çîroka Kîbar Krîstîn Ozbey bi navê Jinebî, çîroka Miradê Karker bi navê Borî û çîroka Qado Şêrîn ya bi navê Roja namûsê.
Helbestên van helbestvanan Azad Ciwan- Ciwan Tengezar û Dr.Gundî Dilberz di vê hejmarê de cih girtine.
Ji çand û wêjeya gelêrî vê care Heyder Omer li ser mijara “Carinan jehr jî dibe derman” nivîsandiye.
Wekî din li kêleka nûçeyên çandî û danasîna çend pirtûkan, portreya vê hejmarê ya nivîskarê kurd Bavê Nazê ye.
Kovara Dîwar li Elmanyayê weşana xwe dike. Edîtorê kovarê Helîm Yûsiv e, kordînatorê weşanê Cemîl Oguz e û berpirsiyarê giştî yê kovarê Agirî Soran e.
Ji bilî wê, di beşê wergerê de Mazhar Gunbat ji zimanê firensî nivîsek Marcel Proust ji “Lêgerîna dema windabûyî” bo xwendevanên kurdî wergerandiye.
Gotarên ku di vê hejmarê de cih girtine, gotara Mehmet Salih Batirhan li ser çîroka “sol û serî“ ji pirtûka „Memê bê Zîn”e, gotara “şoreşa zimanê kurdî” ya Loqman Yûsiv û beşê dawî ji nivîsa Seîdê Dêreşî ya li ser berbendkirina kurmanciyê û dîrokeke pir derdeserî.
Çîrokên ku di vê cothejmarê de cih girtine ev in: Çîroka Kîbar Krîstîn Ozbey bi navê Jinebî, çîroka Miradê Karker bi navê Borî û çîroka Qado Şêrîn ya bi navê Roja namûsê.
Helbestên van helbestvanan Azad Ciwan- Ciwan Tengezar û Dr.Gundî Dilberz di vê hejmarê de cih girtine.
Ji çand û wêjeya gelêrî vê care Heyder Omer li ser mijara “Carinan jehr jî dibe derman” nivîsandiye.
Wekî din li kêleka nûçeyên çandî û danasîna çend pirtûkan, portreya vê hejmarê ya nivîskarê kurd Bavê Nazê ye.
Kovara Dîwar li Elmanyayê weşana xwe dike. Edîtorê kovarê Helîm Yûsiv e, kordînatorê weşanê Cemîl Oguz e û berpirsiyarê giştî yê kovarê Agirî Soran e.
Ji bo agahiyên berfirehtir www.kovaradiwar.com
