Hin dikin û hin dixwin

Diyar Ehmed

Şoreşa gelê Sûriyê va wê heyva xwe ya (15) pazdhehan derbas bikê, hê ev şoreş ji gurbûn û gerimbûna xwe ne ketiye , tevlî mezinbûn û giraniya qurbaniyan şoreş paş ve ne maye, roj bi roj hêztir û xurtir dibe, û bi sedan kesên dîtir ji kerbûn û bêdengiya xwe derdikevin , hişyar dibin û beryara xwe ji nû ve  diyar dikin û tevlî nav rêzên şoreşê dibin.

 Di nava van ) 15) pazdeh heyvên borî de, şoreş bi xwîn û xwêdana xort û lawên dilgerim , keç û jinên dilnazik, pîr û zarokên bê zar û ziman ma geş, û li ber çemê xwîn û xwêhdana wan ya zelal hêviyên serkeftinê barandin û katedan.
Di nava van heyvên çûyî de, gelek mirovan her tiştên xwe yên buhagiran  gorî şoreşê kirin , malbatin ji qurim ve hatin Korkirin ,  ji kav û dan ve hatin rakirin , keda sedê salan û canê şêrîn jî pêre  wenda kirin.
Di dîroka xebata mirovatiyê de wek hatiye naskirin , ku mirovên dilpak û paqij , perîşan û belengaz ,  karker û cotyar, merd û mêr her wextî ewin ardûyê şorşan û şoreş li ser milên wan serdiKevin û bi ked û karên wan berdewam jî dimînin .
Belî , gelek zanyar û ronakbîran ev yake dane zanîn û herweha hebestvanê Turkê navdar Nazim Hukmet jî li ser vê yekê  gotiye:  (( eger ez ne şewitim û tu ne şewiştî , ma wê ronahî ji kû derê bê)) .
Lê beramberî vê yakê jî mirovin hene , Keysbaz û berjewendperistin û heyranê canê xwe ne û ji bilî berjewendiyên xwe yên taybet , bi çi zimanî na axivin û di ber çi tiştên dîtir de na lepitin , û îro va şoreşa gelê Sûriyê gihaye vê qûnaxê û hê jî ew mirov ne rehetin li ser rewşa rijêmê û pir diltengin ku ev rijêm li ber hilweşandinê ye, tenê xem û kula wan parstin û  pêkanîna berjewendiyên  wan yên taybetin, xema wan ne kuştina xortan û wêrankirina malê  xelkê ne, yan jê wendakirina welat û milete . pirs û kêşên milet ji xwe re kirine perde û kevan, û di bin de xwe vedişêrin.
Cudahiya di navbera van mirovan de û wa yên dî de, ewe ku hin mirov hene hêjayî jiyanê ne û mana wan jiyanê xweş û geş dikin û pir hêja ne ku bijîn .û hin mirovên dîtir hene ne hêjayî jiyanê ne, ji ber mana wan jiyanê dilewitînin.
Mixabin , wek hunermenda Sûrî ya şoreşvan gotî :  îro ew mirovên hêjayî jiyanê canê xwe yê pak û paqij  di ber jiyaneka xweştir de dikin gorî û diçin, û canê xwe didin, li pey wan ew mirov wê bijîn ewên tirsonek û ezezîxwaz , yên ne hêjayî  jiyanê.
 lê mirov bi vê yan ne vê, eve rastiya serpêhatiya çîroka jiyana mirovatiyê  û mirov rêyan ji xwe re dihelbijêrê. Û  ji berê ve bav û bapîrên kurdan di zargotina xwe ya şêrîn de gotîne : (( Hin dikin û hin dî dixwin )).

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Salih Cefer



Qedexebûna zimanê kurdî bi salên dirêj bû sedema paşketina hemû cûreyên wêjeya kurdî û bi taybetî jî ya zaravayê kurmancî.
Tevî ku di van salên dawî de li gelek alîyên Kurdistnê rewşa wêjeya kurdî (kurmancî) bi pêşve çûye jî, lê hîn pêwîstîya bi pêşveçûnên bêtir heye.
Kanîyên pêveçûnê pirin, yek ji wan…

Ebdûlazîz Qasim

 

Ji demê hatina Ehmed El-Şerih li ser desthilata Sûriyê, piştî hilweşîna rejîma Esed di 8ê çileya sala borî de û heta îro, bi carekî rewş û rastiya Sûriyê ya civakî, cugrafî, siyasî, etnîkî û olî tê paşguh xistin, bi taybetî hebûna gelê Kurd bi carekî tê paşguh xistin, her bigire…

Amadekirin û kurmacîkirina tekstên stiranan: Ednan Bedreddin

 

Mezher Xaliqî yek ji navdartirîn hunermendn kurd ên sedsala bîstan e. Ew di sala 1938 an de weke zarokê malbateka kurd a oldar li Sune (Sanandaj) hatiye jiyanê. Behremndiya Xaliqî di warên goranîgotin û werzişê de ji salên dibistana seretayî ve derketine pêş. Her di…

Ebdûlazîz Qasim

Di dîroka navçeyê de, hîç erdnîgariyek bi navê Tirkiyê nîne, û deweta Tirkiya li ser sextkariya dîrokê û talankirin, qirkirina Kurd, Ermen û Yonaniyan û herwiha li ser dagîrkirina beşeke mezin ji xaka kurdistan, Yonanîstan, Qubirstan û Ermenistanê hatiye avakirin.

Projeyên Tirkan her ji destpêka xwe ve û heta…