Wefadariya zindiyan bo miriyan

Qado Şêrîn

Heçê mirin di bîr û bala wî de be gunehan nake. Ev hevok mîna lastîkek rizyayî ye, çimkî em di bin gunehan de xeniqîne.
Mirin ne xeyd û cudahîya di navbera laş û rih deye, belê xeyd û cudahiya di navbera rih û rih deye, rihê laşê mirî û yê me zindiyan. Eger mirin tuneba dê jiyan jî yan tuneba yan bê wate ba.

Carnan mirov di navbera xwe û nefsa xwe de dimre, mirov ji rihê xwe ditengire, û rih dide ber bazara mirinê.
Dema yek ji malbata me, li nêzîkî me dimre, em li xwe haydar dibin, oh mirin heye, dêmek ezê jî rojekê bimrim. Êdî bila mirina delalê ber dilan bibin egera vekirina pencereyên hezkirinê.
Ma kî ji me dê sax û zendî bimîne, emê hemû bimrin, em li ber deriyê mirinê, di kêferata mirinê de wek gunehkarekî poşman dibin, di navbera xwe û nefsa xwe de îfada xwe didin, de ka wer in em ji niha û bi şûn ve bes gunehan bikin.
Em hemû mêvanê vê-wê xakê ne, bêşek emê hemû bimrin, her yek ji me bi şêweyekî, li cihekî, bi derdekî û emê gelek dost û merivên baş li dûv xwe bihêlin.
Di 07/05/2012an de, bavê me çû ser dilovaniya xwedê. Wek me li jor nivîsandiye, laş û rihê wî ji hev cuda bûn, laşê wî çû û rihê wî ji me re ma, ji me re ma daku em jê fêr bibin û hewl bidin wek wî rihî xweşik û dilovan bin.
Bavê me wefat kir, gelek destên germ û dilsoz dirêjî me bûn, çi li Qamişlo û çi li Hollanda, em spasiya wan dikin, spasiya her kesê bi êş û xemgîniya me hisiya, spasiya her kesê ku hat serdana me û li ber dilê me da, spasiya yên ku bi dilsozî çûn ser gora wî û xatirê dawî jê xwestin.
Spasî ji bo malperên me yên ku em bi tenê nehiştin; Welatê Me, Gemya Kurda, Nukurd, Avestakurd, Efrîn, Semakurd û hin din.
Spas ji bo kurdên bajarê Vejle(Danmark) ên ku bi dilsozî û dilovanî behiya bavê me germ kirin. Spas ji bo wan kesên ku nikarîbûn bên û destên xwe yên germ dirêjî xemgîniya me bikin, lê telefon vekirin, spas ji bo wan ên name şandin, û name li ser rûpelên me yên germ çandin. Spas ji bo we hemiyan.
Li dawî, biborin eger me nikarîbû wek bavê xwe hezkirin û dilovaniyê li we parve bikin û bi wacibê xwe rabin.
Bila serê we, serê me û serê gelê kurd sax be…

18/05/2012

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Salih Cefer



Qedexebûna zimanê kurdî bi salên dirêj bû sedema paşketina hemû cûreyên wêjeya kurdî û bi taybetî jî ya zaravayê kurmancî.
Tevî ku di van salên dawî de li gelek alîyên Kurdistnê rewşa wêjeya kurdî (kurmancî) bi pêşve çûye jî, lê hîn pêwîstîya bi pêşveçûnên bêtir heye.
Kanîyên pêveçûnê pirin, yek ji wan…

Ebdûlazîz Qasim

 

Ji demê hatina Ehmed El-Şerih li ser desthilata Sûriyê, piştî hilweşîna rejîma Esed di 8ê çileya sala borî de û heta îro, bi carekî rewş û rastiya Sûriyê ya civakî, cugrafî, siyasî, etnîkî û olî tê paşguh xistin, bi taybetî hebûna gelê Kurd bi carekî tê paşguh xistin, her bigire…

Amadekirin û kurmacîkirina tekstên stiranan: Ednan Bedreddin

 

Mezher Xaliqî yek ji navdartirîn hunermendn kurd ên sedsala bîstan e. Ew di sala 1938 an de weke zarokê malbateka kurd a oldar li Sune (Sanandaj) hatiye jiyanê. Behremndiya Xaliqî di warên goranîgotin û werzişê de ji salên dibistana seretayî ve derketine pêş. Her di…

Ebdûlazîz Qasim

Di dîroka navçeyê de, hîç erdnîgariyek bi navê Tirkiyê nîne, û deweta Tirkiya li ser sextkariya dîrokê û talankirin, qirkirina Kurd, Ermen û Yonaniyan û herwiha li ser dagîrkirina beşeke mezin ji xaka kurdistan, Yonanîstan, Qubirstan û Ermenistanê hatiye avakirin.

Projeyên Tirkan her ji destpêka xwe ve û heta…