Stranek Pesin Bo Esmerê

 

Konodîno

Esmerê!  Were.. em rojên xwe di sibehên Nîsan û Gulanê de bidarvekin.. Axaftina dildaran di dawiya şevê de, li hev par bikin.. Berî ku sal me kevin bike, were, em salan kevin bikin..

Esmerê! Di nîsan û gulanê de, çûk û çivîkên Beriya Mêrdînê bi şahî dixwînin.. Hêlînên xwe li derdora Kewkebê Milan, Kepezê Kîkan û Qereçoxê Mîran datînin.. Di nav rîhan, endeko û darên gulhîroya rengîn de, stranên şahî û evîndariyê dibêjin..
*         *          *

Erê Esmerê! Di vê biharê de, min û te jî têra xwe stranên dildariyê ji hev re gotin.. Me sibeh û şevên vê biharê kevin kirin.. Bê tirs, me yar û neyar bi hezkirina xwe agahdar kirin.. û heyva Ninsanê xatir xwest, va heyva gulanê jî ber bi dawiya xwe ve diçe.. Mane her tişt bi dawî ye.. Gelo dawîbûn ji vê dildariya min û te re heye?!

*         *          *

Esmerê! Çavên te; mijank û herdû birhên çavên te.. Çîroka Ferhad û Şêrîn, Siyabend û Xecê, Mem û Zînê bo min dibêjin.. Bejna te; Spîndarên Newala Bûnisra, çinara Mûsa Anter li Stilîlê û bilindahiya çiyayê Cûdî, Agirî û Barzan tîne ber çavê min.. Hilma te; Bêhna Nêrgizên derdora Eyndîwerê û Cizîra Botan bi ser min de dibarîne..
Esmerê! Kê gotiye;  hezkirin bi plan û rêk û pêk e! Na na Esmerê, hezkirin ji Xwedê ye, tiştekî şuriştî ye.. Xwedê hez spehîbûn û bedewbûnê kiriye.. Eger rast baweriya min bi Xwedê hebe, min hez spehîbûn û bedewbûna te kiriye.. Min tiştekî guneh nekiriye..

*         *          *

Esmerê! Ew kî ye, yê ku dibêje dil pîr dibe! Kî dibêje çiya pîr dibin! Çem û gelî pîr dibin.. Derew, vir û xapan li xwe û me dikin.. Dil, bi hezkirinê bêtir dijene.. Mezin û fireh dibe.. Sînorê kîn û zikreşiyê winda dike.. Di asoyekî bê ser û ber de semayê dike.. û bi dilovanî li Bekoyan temaşe dike.. Normal e Esmerê ku Beko milevaniyê di deryaya vê jînê de bikin.. Pirbûna Bekoyan nîşana hebûna dildariya resen e. 
Sibeha te bi xêr, sibeha min bi xêr, sibeha rojên Gulana Qamişlo bi xêr.

Qamişlo, 11.05.2012

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Bihuşta sênckirî

Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…