Belengaziya me …!!

Xelîl Kalo

Çiqasî em kurd belengaz û şerpezene di vê dinya çepel û bê mirovatî û em têde bê serûberin  .ne ku  welatê me belengaze û bê berheme û ne zengîne .anku nan nîne yan jî av û qefir û bê mewdane .. na. me jiyan û giyan têde nîne ku em diçine kû derê, em bê rêz û nirxin û xelk li me meyzedike bi çavê ne mirovatî, weke biyanîyan her wekî ku em ni xulyaqeta xwedê ne ,dema kêfa wan çawa tê me di kujin bê hesab .sedema wê jê ewe ku em kurd heta roja îro bê şexsîyetin di ra û çanda wan de , ne mirovin di çivaka xelkê de tenê ximetçiyê wane.
Berî çend rojan tirkan bi qasî /35/ mirovên kurd kuştin bi balefirên cengê weke tu mirîşkan ser jêkê bi sedema terorê yan ji şaşbûne. Sosreta mezin ew bû ku laşê wan mirovên mexdûr avêtine ser hev di ereba terktoreka belediyêde bê rêz û hurmet .ne ku ew mirovên kuştî pêşmergeyên kurdan bûn. berevajî piraniya wan zarwên qerûcîya bûn û di himbêza dewleta tirkû de bûm û haya rayadarên leşkerên herêmê ji wan û karên wan hebû, ku ew mirov qaçaxiyê dikin ,û dibe ku hin ji wan çavê wan bûn  .lê dema ku goman ji wan re çêbû dibe ev cekdarê kurda bin, ew felaket bi serê wan de anîn bê rehim û şefeqe . 

 Bi qasî wan bi hezaran qat tirkan ji me kuştine di wan salên bûrîde .dema kurdan dawa mafên xweyî mirvatî û netewî kirine .berî vê demê û bi taybet di destpîka sedsala /20/ an de û şûn ve bi sedê hezaran li ser destê siyaset û leşkerên tirkên hovane hatin kuştin û ewarekirin û bi qasî wan jî li welatê cihanê belavbûne  ji ber zilm û tundiya wan û eborê .ev hemo kiryar di bin navê biratiya misilmanî û hev welatiyê de çêdibin ..pirsa ku tê kirin eger em kurd ne misilman bane gelo niha tirkan û di ser erdoganê gawir kiryar  û erebên poz tepik û farisan bê dîn ol em qirkiribûn ji kokê .lê heme dîse me qirdikin  û texsîr nakin demdem , dema ku dibîbin em ji bin bandora wayî siyasî derdikevin .sedema herî mezin ewe ku  heta roja niha tifaqa me nîne û em ne yek hêz û bi ne yek biryarin heta em karibin xwe rizgarkirin ji vê belengaziyê. .

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Bihuşta sênckirî

Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…