Pêvajoya tevgera kurdî di dîrokê de

Narîn Metînî

Tevgera kurdî li Sûriyê, tevgereke sêyasî û çandî û civakî ye, hate damezirandin bi navê ( Partiya dimoqrat a kurdistanî ) yako ava bû li ser bîrweriyeke kurdistanî, ango hêza pêşî ji tevgera kurdî re hatiye damezirandin, ta beranberî sîstema sitemkar bisekine û bang bike dijî rijîma karbidest a xweser, dako doza mafên xwe bike û hebûna xwe di jiyanê de bixwaze.
Lewma jî, ji xewna kurdistanê hatî afirandin, li cem kurdan û mûmên zayînê vêxistin û sirûda Ey reqîb xwendina, wisa rahiştin peyama gelê xwe û bûn dengê kurdayetiyê.

Bi vî awayî karkirin û xebitîn, di wan şevê reş û tarî de, şevbûhêrkên rengînî li darxistin, newroza xwe pîroz kirin, wiha partiya dimoqrat bû pêşkêşê gelê kurd û rola xwe stand ji hemû aliyan de, çi sêyasî û çandeyî û çi jî civakî, jo bo gelê kurd heşiyar be û dîroka xwe bixwîne û bizanibe û xebata xwe jî binase, her wisa jî, tevgera kurdî mezin bû, li ser pirensîbên netewî û pêşketî, li himber karbidestên Sûriyê yên her zordarî li gelê kurd e dikirin, herwekî jî zinara erebî û jimartina awarte ya şêst û dudwan pêkanîn û gelek cûreyên din jî ji sitemkariyê weke şerî ahengan û qedexekirina wan û girtin, talan û erebkirin, her ev proje berdewam bûn.

 Pêre rijîmê rola xwe di nav partiyê de dilîst, nemaze bîrweriyeke gundîtî peyda dibû û partî, kirin deh partî û heta vê demê hêzên kurdan zêde dibin û her dem jî bi xwe biliyane…li berjewendiyên xwe digerin, êşa ezîtiyê di nav wan de bela bûye û rasteqînî winda ye, gelê kurd şepreze bûye û bawermendiya wan nemaye, lê her zagon û yasayên rijîmê berdewamin, çi li ser gelê kurd bi giştî û çi di navbera patiyan de, helbet ev encam di şerê xwebixwetiyê diyar dibe, ku sedemên xerabe jê re dibînim û ji hev cuda dibin û gel ji wan dûr dikeve.

Bi vî awayî tevgera kurdî nikare gevergirî bibe bi gelê kurd re û maye di helkeya xwe de û naxwaze jê derkeve, tev wisa jî, lê belê gelê kurd beregiriyek ji jiyana xwe bi destxist, perda tirsê şikand û ji ber çavên xwe hiland û berxwedanê dike û li pêşketinê digere û azadiya xwe dixwaze, lê belê weke em dizanin ku roja guhertinê hatiye, an nêzîk dibe û di çirisîne li cîhanê û em ketine ser dema lez de, wisa pirsa herî mezin eve, gelo wê kengî tevgera kurdî bighêje hev û ava bibe ? gelo wê kengî bide pêşiya gelê kurd û li dergehê azadiyê bitikîne, ango divêt nerîna biratiyê û hevparyê bingeha bîrweriya me be, weke ku Barzanî dibêje: Ez ne serokê tu kêsimî û ez naxwazim serokbim, dixwazim birayê webim, dako em hemû bibin bira û alîkariya gelê kurd bikin û hêviya min ji we ku destê we yek be û dilê we yek be, ta yekîtiya we di xizmeta gelê kurd bibe.

———-

Ji rojnama pêşereoj , hijmar 8
 

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Bihuşta sênckirî

Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…