Pêvajoya tevgera kurdî di dîrokê de

Narîn Metînî

Tevgera kurdî li Sûriyê, tevgereke sêyasî û çandî û civakî ye, hate damezirandin bi navê ( Partiya dimoqrat a kurdistanî ) yako ava bû li ser bîrweriyeke kurdistanî, ango hêza pêşî ji tevgera kurdî re hatiye damezirandin, ta beranberî sîstema sitemkar bisekine û bang bike dijî rijîma karbidest a xweser, dako doza mafên xwe bike û hebûna xwe di jiyanê de bixwaze.
Lewma jî, ji xewna kurdistanê hatî afirandin, li cem kurdan û mûmên zayînê vêxistin û sirûda Ey reqîb xwendina, wisa rahiştin peyama gelê xwe û bûn dengê kurdayetiyê.

Bi vî awayî karkirin û xebitîn, di wan şevê reş û tarî de, şevbûhêrkên rengînî li darxistin, newroza xwe pîroz kirin, wiha partiya dimoqrat bû pêşkêşê gelê kurd û rola xwe stand ji hemû aliyan de, çi sêyasî û çandeyî û çi jî civakî, jo bo gelê kurd heşiyar be û dîroka xwe bixwîne û bizanibe û xebata xwe jî binase, her wisa jî, tevgera kurdî mezin bû, li ser pirensîbên netewî û pêşketî, li himber karbidestên Sûriyê yên her zordarî li gelê kurd e dikirin, herwekî jî zinara erebî û jimartina awarte ya şêst û dudwan pêkanîn û gelek cûreyên din jî ji sitemkariyê weke şerî ahengan û qedexekirina wan û girtin, talan û erebkirin, her ev proje berdewam bûn.

 Pêre rijîmê rola xwe di nav partiyê de dilîst, nemaze bîrweriyeke gundîtî peyda dibû û partî, kirin deh partî û heta vê demê hêzên kurdan zêde dibin û her dem jî bi xwe biliyane…li berjewendiyên xwe digerin, êşa ezîtiyê di nav wan de bela bûye û rasteqînî winda ye, gelê kurd şepreze bûye û bawermendiya wan nemaye, lê her zagon û yasayên rijîmê berdewamin, çi li ser gelê kurd bi giştî û çi di navbera patiyan de, helbet ev encam di şerê xwebixwetiyê diyar dibe, ku sedemên xerabe jê re dibînim û ji hev cuda dibin û gel ji wan dûr dikeve.

Bi vî awayî tevgera kurdî nikare gevergirî bibe bi gelê kurd re û maye di helkeya xwe de û naxwaze jê derkeve, tev wisa jî, lê belê gelê kurd beregiriyek ji jiyana xwe bi destxist, perda tirsê şikand û ji ber çavên xwe hiland û berxwedanê dike û li pêşketinê digere û azadiya xwe dixwaze, lê belê weke em dizanin ku roja guhertinê hatiye, an nêzîk dibe û di çirisîne li cîhanê û em ketine ser dema lez de, wisa pirsa herî mezin eve, gelo wê kengî tevgera kurdî bighêje hev û ava bibe ? gelo wê kengî bide pêşiya gelê kurd û li dergehê azadiyê bitikîne, ango divêt nerîna biratiyê û hevparyê bingeha bîrweriya me be, weke ku Barzanî dibêje: Ez ne serokê tu kêsimî û ez naxwazim serokbim, dixwazim birayê webim, dako em hemû bibin bira û alîkariya gelê kurd bikin û hêviya min ji we ku destê we yek be û dilê we yek be, ta yekîtiya we di xizmeta gelê kurd bibe.

———-

Ji rojnama pêşereoj , hijmar 8
 

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Di wêneyekî bi rengê bîranînekê de
Bi tayê simbêlên sivik
û awirin li kêlekê dûûûr dinerin
Serê xwe ji nav gelemşa serdemê derxist
û lêbûrîn nexwest
Mîna ku ez li nefsa xwe dinerim
çawa ji zanîngehê derdikeve
çentak bi xwe re hilgirtye
tijî axa Niqare ye
bi ava gola Kendal stirayî
bi pelên genimê nihêla Sêremka pêçayî
û tîpên minî pêşî lê hatibin nivîsandin.
*******
Li Şamê…

Ebdulhemîd Cemo

Bêhna buhurê hendivê

Heyv bûye çardeh şevî

Li jêrzemîn bû heyecan

Der di bûn kanî û devî

Buharê xwe xemiland

Geş bûn gelî û zevî

Şînkayê merşik raxist

Rûkê erdê divehî

Simbil serê xwe hilda

Gul û bişkuj dibişkivî

Ser…

Beşîr Botanî, Stokholm

Roja 25ê oktoberê bixwe wexera Sebrî Botanî ya 27an 2, ez bi vê hilkeftê dixwazim tenê li ser yekgirtina kurdan rawestm ji ber ku ev xal armanca Botanî bû û nemaze li Şoreşa Eylûlê dema “Mekteb Siyasî” sala 1964an ji şoreşê cuda bû û pê ziyaneke mezin gehişite bizava…

Heyder Omer

Di vê kurtelêkolînê de ez helbesteke Cegerxwîn (1903 – 1984), Şeva hicran([1]), ji warê avakirinê de didim hember helbesteke Sêx Nûreddîn Birîfîkanî (1790 – 1853), “Li kurdistanê kêvî ez”([2]) da bête xuyan, ku Cegerxwîn ta çi ast û radeyê dide pey helbestvanên kilasîkên Kurd.

Şêx Nûredînê Birîfkanî di helbesta…