gotina Hemîdê Derwêş di rêwresma veşartina xebatkar Reşîdê Hemo de

  Di 19.12.2010 an de cendekê pîlanzanê Kurd yê bi nav û deng  di rê û resmeke de li gundê Hopka yê girêdayî herêma Efrînê ye gihişte ciûwarê xwe yê dawî, û mamoste Hemîdê Dewêş ku ji Şamê gihiştibû, bi şandeke mezin re ji endamên nivîsgeha rêzanî û ji hevalên endam yên rêxistina partî ji Efrîn û Heleb û Kobanê û Cizîrê û Şamê bi rahiştina gurzên gulan beşdar bûn, herweha di vê rê û resmê de cemawerekî mezin beşdarbûn û ji nav wan hejmarek ji hevalên kevin yên ku di damezirandina partî de sala 1957 an de beşdabûn.
Û piştî rê û resma binaxkirinê bi dawî bû konek nêzîkî gorê hate danîn, û di helkeftina vê şînê de pir gotin hetin dan, û di pêşî de pêşkêşker mamoste Hemîdê Derwêş vexwend bo gotina xwe bide, ji ber ku ew hevalê yê koçkirî ye û ew stûna tevgera niştimanî û netewa kurdî di Sûriyeyê de ye.
Mamoste Hemîdê Derwêş gotinek da û têde dilxemigîniya xwe ya kûr li ser koça dawî ya mamoste Reşîdê Hemo yê ku yek ji damezerê partiya me bû û pîlanzanekî payebilind bû, û mamoste Hemîdê Derwêş di axaftina xwe de got ku yê koçkirî  rêbazeke wî ya niştimanî ya eşkere û dûrî qafîbêjiyê bû, û di raman û helwestên xwe de di ortê de bû, û ew hevparê me bû di danîna rêzanî ya niştimanî de ji partiyê re.
Mamoste Hemîd dewam kir û got ku Reşîdê Hemo xebata rêzanî bi dehên salan di rewşên pir aloz û dijwar de dikir, têde belengazî û bêparî û kêmbûna derfetan lê ew li ber wan rewşan ji doza xwe bi paşde neçû, û wan dijwariyan nikarîbûn wî ji hêza wî bixin.
Herwekî mamoste Hemîd li ser hin bîranînên xwe û yê koçkirî axivî û got: Di destpêka damezirandinê de ez û Osmanê Sebrî û yê koçkirî Reşîdê Hemo li Şamê me civatek li darxist, di wir de lihevhatinek li ser tevlêbûna hevalên li Helebê hate kirin, û piştî wê me di roja 14.06.1964 civatek di mala şewket Henan de li taxa Elklasê li Helebê li dar xist, wê hingê damezirandina partiya yekem ya rêzanî ya Kurd li Sûriyeyê hate ragihandin.
19.12.2010        Gundê Hopka

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Bihuşta sênckirî

Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…