JI BINXETÊ RE


Demhat Dêrikî

1.Dizanim, li wir dilê te erdek qelişiye, nema rondik dikarin lib zêrîngenimê te li ser deşta yarê bikin destesimbil û pêşkêşî dildaran bikin!…hest ber bi Şamê ve, ber bi Libnanê ve, ber bi biyaniyê ve direvin û dilê min jî, li van kolanan strana penaberiyê ji xaka min re distrînê!
2.Strana penaberiyê li ser dika dilê xwe yê penaber ji kurdewariyê re distirînim! Ji deh yan çardeh, nema zanim çend ramanan re ku ava dilê te diçikînin, pelgên dara te diyarî bapayîzê dikin, distrînim!…û li ber gora Ehmedê Xanî, ez û zimanê xwe rondikan ber bi deşta teve dibarînin!
3.Hêj bêhna goştên zarokan ji xaka te diforê! Hêj dengê reşpêlavên biyanan tirsa lorandina dergûşane, hêj dilopên xuhdanê li ser mêza bazirganên kedê erzane!..û jibîr neke, şevên te, kenên te, şahiyên te ji keçkanî dixin û karwanên te tev janên xwe di deryayan de dixeniqin, binxetê!
4. Erê binxetê, ji deriyayan darbest li ser milê wey li minê ber bi teve tên û karwanên ne li minê bi sirûda”xwe bigihînin felatê”, ber bi “buhuştê”ve, li ser pişta qehbîtiya felekê, dibin rêwiyên serxweşiyê.” De bajo karwano de bajo”, ma çi” li vir maye, binxet dibe dareke tazî!”…Binxetê li xwe dixe, cilên xwe diqetînê, dike qîrîn û nale nal, binxeta min!
 5. Waaa binxetê, kevokên te jî tevlî karwanên mirinê dibin, seyên kolanan jî,ji pêlav reşan re dikin ewte ewt û bêhna nanê tenûrê nema silava rojbaşiyê û êvarbaşiyê dide bajarên te!…li asîmanê te nema stêrik dikenin…nema dilopên baranê te di evîna xwe de hildgirin!..baxenqandin heye, bêhna mirinê ji te tê, aaax binxetê!

6. Ji asîmanê te mirin dibarê! Xaka te cilê xwe diqetînê û “zindîmiriyên”te li gemîmiriyan siwar dibin,ber bi “roja felatê ve”dibin penaber!..û nalînên te jî, di şanên canê min de bîrên kovanan dikolin!…

7. Qubilegeha dilê min, ayata ser zimanê min, dergûşa zarokatiya min binxetê!
De hembêza xwe ji min re veke, min bike tayrek û li ser gora
Cegerxwîn û Mihmed Şêxo deyne!…Tu janî, ez jî li vir janim!
Tu dayîka nalîn û kedereyî, ez jî, li vir di nava agirê biyaniyê de dişewtim!
Tu dayikî binxetê, ez jî li vir sêwîme binxetê!..

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…