Daweta kunda

 Dilovan çeto 

Mîr bankire wezîrê xwe û got  divî welatî de çi heye çi nîne , gelo miletê min jimin raziye ? liser min çi dibêjin, lê berî tu bersivê bidî ez dizanim tê çi bêjî.
Min tu carî ne bihîztiye rojekê kesekî ne razîbûna xwe daye xwiyanîkirin û ez bawerim tu kes birçî namînê jiber ez bixwe zanim bê çiqasî xêr heye mîna xêr û xweşiya li qesramin.

Pepûkê wezîr dixwest jimîr re rastiya ku bi çavê xwe dibînê bêjê lê . . . .
Mirovek di bajêr de hebû pir zengîn û maldar bû , ew bixwe bazirganekî pir mezin bû, rojekê xwarina mîr û zilamên wî çêkir.
Mîr çend siwar û çend zilamê xwe dane pey xwe û berê xwe dane mala bazirgan .
Birêde gihane gundekî xerabe ,riya wan di nava gundre derbas dibû , li milê rastî wan refekî kunda liser xaniyekî xerabe danîbûn û li milê çepê jî refekî dî hebû. Mîr û kesê pêre gihiştine hemberî kunda , dengê kundê milê rastê hate wan, zilamek ji zilamê mîr got ji kerema xwere hinekî rawestin ez ji van kunda fêm dikim)ez bi zimanê wan dizanim).!!
Dema mîr ev gotin bihîst destê xwe hilda û got rawestin. Piştî kundê milê rastê gotinê xwe bi dawî kirin mîr ji wî zilamê xwe pirsî van kunda çi gotin?
Zilam got mîrê min xwiyaye ev kundê milê rastê hatine ser cila kundê milê çepê û dixwazin yekê bixwazin.!!
Mîr got ma evê dî çi dibêjin, bû qide qida refê dî . zilam got ew dibêjin win ser çava hatine, refê milê rastê gotin ji kerema xwere jimere bêjin nexta (qelen) bûka me çiye?
Refê rexê bûkê gotin qelenê wê çil gundê xerabene.mîr bilez got guhê xwe bide wan bê wê çi bêjin.
Kundê rexê zavê gotin me qebûl kir, lê malbata bûkê gotin çawa winê karibin çil gundê xerabe peydakin?
Yekî ji refê zavê bankir û got saya xwedê û serê mîr eger we çil xwestiye em karin bênçî û zêdetirî wilo qelenê bûka xwe bidin!!??
Mîr matmayî ma û got : gelo meqseda va kunda kiye ?
Zilam got mîrê min ev gotin tev liser teye !! livir mîr bi tepa biserê xwe ket û got hetanî bi kunda di zanin ku ez xerabiyê divî welatî de dikim, lê ez soz didim ji xwedanê mezinre ji îro pêve ez zilm û zorê li tu kesî nema bikim û ezê hewl bidim gund û deverê xerabe avakim.

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Bihuşta sênckirî

Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…