Peyv di çavên min de man

Bo mamosteyê min Rezo

Keservedana kîjan sinorî ye, li nav xunava hizra te bû bayekî sor?
Kîjan xem di çavên şevê de, aleya şikestinê daneçikand?!

Kîjan xewn li ser derfeşa peyvê bêhiş ket?
Şev  dubare dibin
Ez ji çavên Salar û Rewend xerîbiya xwe serhev dikim
Adar ji tiliyên te peyvên xwe rêsan
Bajar diloyeke gerok e, li hindava dukela dilê min
Dilê me jî sînemaya şînê ye
Te hêviyên xwe, li ber êşeke bêdeng xelmaş kirin
Li bîra min têt, dem û dîmenên hizûra te
De bila stukura vê mirinê bişike
De bila perdeyeke reş li sînorê xezebê bête alandin
De bila ..

„ kevoka min ji ref ma ye              nema tê lîs û hêlînê“

Ji kîjan şevê?
Ji kîjan êşê?
Ji kîjan şikestinê dest bi sirûda çûna te bikim?

xewna min bayê serê xwe nuxumand
Şemendefereke ji ewrên payîzan
Perava zaroktiyê di quntara şanoyeke
bidawînehatî de, xewna min û te
Tabloya êvarî, ji toza li ser giyanê tilûran rabûyî.

 „Kevoka min ji ref ma ye             nema tê lîs û hêlînê“

awirên te evîneke bayî ne, li ber dergehê deryayê
hevok ên hingavtî ji hezkirina tîpên te,
ez dûr û bêpişt mam, Zagros çelmisî
Tu stêrek rijiyayî li ber hilma peyvê
Bask û hevokeke nefiriyayî di nav êşê de
Çend rûpel in ji viyanê..?
Tu mayî pirtûkek nexwendî
Li nav rûpelên pêkola qedexe.
Sirûdeke lidûvxwehiştî di eniya me de
Tu ber bi lotkayê ve û ..

Ez û keva min ji ref mane               nema tên lîs û hêlînê“.

T. Marînî

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Bihuşta sênckirî

Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…