Romana Silêman Demir a nû: KASSANDRA

 

Meha sibata 2010ê romaneke Silêman Demir a nû Kassandra di nav weşanên Avesta de li Stenbolê derket. Romanê, mijara xwe ji Ilyada û mîtolojiya yûnanî wergirtiye. Mijar, ji evîna xweda Apollon û dotmîra Troya Kassandra, revandina Helena Spehî ji bajarê Sparta ji bal Parîsê lawê qralê Troya Prîamos ve û şerê ku li ser wê derket pêk tê, bi egîdiya Hektor û Akhûlleus dom dike û germ dibe. Berhem, bi hiner û evînên xwedayên Olympos, bi çîrok û serpêhatiyên wan, gotin û spehîbûna wan, bi dîmenên xwezayê û gerdûnê tê xemilandin û vegotin.
Her wilo berhem dide xuyakirin ku xweda, bi xwestinên xwe yên evînî diçûn serdana mirovan û diketin himbêza wan, diçûn û ew ji ber kirinên wan ên rûmetdar û biserketinên wan xelat dikirin. Gava şer li binya dîwarê bajarê Troya germ dibe, dengê şingîna şûran û riman, şîîna hespan û qîrînên egîtan di berhemê de bilind dibe. Lê berhem, ji şer bêtir, hêza evînê, spehîbûna xwezayê, gerdûnê û xwedan derdixe pêş. Berhem, mezinbûna Zeus û spehîbûna koşka wî, wilo dide naskirin:
Apollon … “bi ezmên de firiya û çû serê çiyayê Olympos. Koşka xwedan a navdar, a ku jê re Olympê dihat gotin, li wir bû. Ew koşka zêrînî, di nav mij û morana zîvînî de, her demê li wir wek êgir diçirisî. Keskesor carê diçû di ser wê re radiwestiya û jê re dibû taceke xwedayî. Xweda zanin û guwah in bê ew rengê wê yê agirîn, rengê mijê yê zîvînî û keskesor çiqasî li hev dihatin, bes tenê yên ku dîtin, wê yekê dizanin.
Lê dîsa jî, gava ku Zeus derdiket ser dika wê koşka zêrînî, ew yek û koşk, herî spehî bûn. Wî çaxî, heger roj bûya, mijê û ewran xwe didan alî, rê didan tîrêjên Helîosê spehî da ku dora wî bike ronahî. Keskesor diçû li pêşberî wî radiwestiya. Gul bi lez vedibûn, bêhn didan û bayê hênik jê re radibû. Bazên li ser milên wî, kevokên ku diçûn û jê re li ser wê dika ku raserî dinyayê tevî bû dans dikirin, didan xatirê wî.
Heger şev bûya, îcarê hîvê dora wî dikir ronahî, stêrik bi xar ji ezmên dadiketin û di ser koşka zêrînî re kevanekî wek keskesorê ava dikirin û radiwestiyan. Rêzeke din li dora hîvê dibûn mircan û morî. Wan çaxan, erd û ezman herdu şa dibûn û xwedayên din li ku bûna, dev ji karên xwe berdidan û diman li bendî ferman û xwestinên Zeusê mezin. Wî jî hêvî û bawerî dida wan ku ew gelekî mezin e, ew dikare hemû tiştan bike û hemû tiştên ku dibin jî rawestîne. Her wilo dida zanîn ku darê wî ji erdê û ezmên re daniye, di karîn û zanîna wî de ye, wê tu caran xerab nebe, wê nebe kaos.
Ne gelek mirovan ew wirşe, ew mezinbûn, ew rûmet, ew payedarî, ew bedewî û ew spehîbûn bi çavan dîtin. Lê yên ku dîtin, ji ber tirsa dîtina wê spehîbûnê, a wê wirşe û payedariyê, şaş bûn, hiş û aqilê xwe berdan, nema lebitîn û peyivîn, di cîhên xwe de hişk bûn, bûn wek dar û keviran. Ew, incex bi destûr, alîkarî û dilovaniya xwedan dîsa li xwe vegeriyan.”

EuroKurd News – eurokurd.net

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Şêrkoh Mihemed

Li wirî tu hey xarîbê nêzîk

Li wir, dirêjbuna destê Jiyana min

Sal û Dar û … Bûharî

Bîra bayê hêzdar ji Bakurê laşê min

Başkên ji min û te, Çih lime çaxê rojava

Tenkdikî ..

ger tû li wir be …. Ez hema

<p...

Ebdûlazîz Qasim

Di zimanê kurdî de, pênc çawig (rader) hene, ew jî (an, în, din, tin, ûn), lê di axaftina kurdî (zarê kurmancî) de şeş çawig têne dîtin, ku çawigê (rin) li wan zêde dibê, lê di (zarê Soranî) de, çawigê R li ser çawigê D tê hijmartin, mînak:

Kurmancî: Birin,…

Komîteya Mihrecana Helbesta Kurdî ya li Wolfsburg, hezkiriyên peyv û risteya kurdî agehdar dike ku wê Mihrecana Helbesta Kurdî li roja Şemîyê di 25.10.2025 de li demjimêr 13:00 Uhr li Komeleya Çanda Kurdî li Wolfsburg lidar bikeve.

Çaxê ku her helbestvanek bivê beşdarî mihrecan bibe, em bi hêvî ne ku du helbestên…

Me bi rêya dost û nasan bêhistiye ku nivîskar û rojnamevanê navdar yê Çiyayê Kurmênc Mamosta Inayat Dîko nexweş ketiye û ev demeke li nexweşxaneyê ye û ji nivîsînê dûr ketiye.

Em jibo başbûna tenduristiya wî, di’ua û hêviyê ji Xudê dikin ku rewşa wî ber bi başbûnê ve biçe û di…