Qul û qulaxê me xetimîn e

Melevan Resûl

Xweşiya jiyana mirovan bi hêvî û omîdan geş û gurr dibe , heger ew hêvî têkherin wê jiyan reş û tarî be û bê wate bimîne , ango mirov bi hêviyan dijî her çendî dizane ku piraniya hêviyan bê encamin û dawî reşbînî li pêşiya wî ye , mîna mirovên bi nexweşiyên giran ketî (dûrî we be) , ew dizanin ku berê wan li têkçûnê ye , lê dîsan jî hewl didin xwe ku bi geşbînî bijîn û hêviyên xwe ji jiyanê nabirin .
Çima min ev got ?
Bi rastî reşbîniya ez di pêşeroja miletê kurd de dibînim ew bêhêvîtî û sersariya têde dijî ye , seyre dema mirov bala xwe dide hemî movikê jiyana miletê kurd ka çiqas bi seyrin , mûyê serê mirov dibin  sîx dema li tert û belavbûna hemî hîmên xwenavdanê dibîne , tu carî ez bi xwe nikarim bêjim ku miletê kurd wekî netew li ser lingê xwe rawestayî maye  , hemî nirxên wî têkçûne û ji hev bela wela bûne , ji bilî çend kesan pêve -ji hejmara xwe ya pirr- ku em xwe pê nav didin nabînim , de ka werin em ji xwere li kesayeta mirovên kurd bigerin , ji partîzanan û rewşenbîran heta em bighin karker û zarokan , heta bi mirovên gundî û oldar , gelo ji sedî çiqas radeya girêdana wan bi hestê kurdewariyê ve girêdayî heye ?.
Seydayê Xanî şas negotiye (herdem bi temerud û şiqaqin) , qey ji xisleta mirovên kurd ewe ku tu carî li xwe nepirse û bi jiyana ketî û riswa qayil be , bila tu kes behaneyan nede ber rûyê xwe û ji erkên xwe yê mirovane baz nede , mademkî em mirovin , pêtivîye em pîvanên mirovane ji xwere bikin kêş û pîvan , dozê miletan ne wekî doza miletê kurd têne birêve birin , ez dizanim ku dijminê miletê kurd ne wekî tu dijmina ye jî , lê xuyaye ku em bi xwe ji xwere li bihaneyan digerin û binasê xwe dixin stûyê rêveberiya desthilatdar bi tenê , de başe ez jî wê yekê dibînim , lê ma ev bihane wê me bighîne çi encamê ? mirovên bê helwest li şûna jiyana sexte , baştire ji wan re ku bi serbilindî bimirin , ne min ev qanûn û yasa afirandiye , hemî netew bi vê rastiyê bawerin , çima em gotina mafdar dinuximînin û berî jê diguherin .
Heger destûra we hebe ji kerema xwe werin em çavên xwe li çend xalan bigerînin .
Dive ku em gotina dijmin ji firhenga xwe ya civakî û siyasî bavêjin yan jê dive em xwe li ber wateya gotinê bigrin , çimkî dijminan tucarî xêr ji dijminê xwere nexwetiye û her demî li hember wî kar kiriye , heta bi mirovên gotina dijmin bikartînin jî , di piratîkê de fêlbazin di pêwendiyên xwe de , çi siyasetvan bin û çi oldar û rewşenbîr bin , gelek ji me kurdan di civatan de dibêjin ku miletê kurd dikare bi hemî netewan re jiyan bibe û aramiyê pêk bîne , bi rastî ev dereweke em li xwe dikin , ji ber ku ew miletê nikaribe aramiyê di nava çînên civaka xwede pêk bîne wê cawa karibe aramiyê li derdoran belav bike , em bi kêra xêr û qenciyan ji xelkê re hêjan e , lê ji xwere dijmin û neyarê xwe ne .
Dijminê miletê kurd hemî deriyan li ber berdewamiya jiyana miletê kurd digire , lê em bi xwe jî deryê jiyanê li xwe digirin , dijmin çand û hunera kurdî tert û belav dike , lê em jî bi wî re dibin destek û talaniyê dikin , dijmin zimanê me ji devê me kişandiye , lê me ji hêloqan zimanê piçûk hilqetandiye . dijmin civaka kurd meriqandiye , lê me jî şûm û serberdayî kiriye . dijmin bi xwezaya welat dilîze , lê me jî xwezaya xwe sotandiye . dijmin kevneşopên welat  berbat dike , lê em jî dizekin û wêran dikin .
Gelo kî destê mêrê qenc girtiye ku di nava xwe de û bi giyanek berpirs kêşeya miletê xwe di nava malbata xwe de bide xwendin û wan fêrî çand û ziman û hunera kurdî bike , gelo ma dijim xwestiye ku em di behiyê sîxur ajanan de bi deh hezaran amade bibin û di şîna şehîdekî de çavan bikurkusînin ? dijmin naxwaze ku miletê kurd zana bibe û xwenda bibe , lê îro bi hezaran mamosteyên kurd hene , piraniya wan guh nadin şagirtên xwe . dijmin serjimêra awarete pêk aniye , lê dijmin negotiye dive hûn xwazgîniyê keçên xwe (bê nasname) nepejirînin . dijmin hemî sazî û sandîka û kampanî kirin e cihê talanî û dizîyê , lê dijmin negotiye divê hûn diziya perîşanekî – hatî kaxetê xwe mor bike – kurdê gundî bike . dijmin hemî alavên ragihandinê qedexe kirin e , lê dijmin negotiye divê hûn di mala xwede guhdarî dezgihên kurdî nekin . globalîzmê teknîka herî li pêş pêk aniye , lê wê negotiye herin xêzên sor li binê navê hev bidin  . helbestevan yan nivîskarekî kurd bi dehê gotaran li ser şobûn û evîniyê bi zimanê biyanî dinivîsin , lê ew nikarin du hevokan li ser qehremaniya cangorekî xêz bikin . ………. ?.

Ez çi bêjim û çi nebêjim , de here looooo , kes bi kesî nake , heme ya rast ewe ku miletê kurd ne milete , hemî êş û ilete , qul û qulaxê wî wekî lûla sopê xetimîn e ,  dive bipişike û sewdanê wî ji zeng û gemarê daweşe .

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…