Oxirbe mamosteyê hunera gelê Kurd Aramê Tîgran Oxirbe

Em hunermendê rojavayê Kurdistan Me bi dilekî xemgîn nûçeya koçkirina dawî a hunermendê internasyonal Aramê Tîgran bihîst. Aram xwediyê kesayeteke azad û bihêz bû ku heya katjimêra xwe a dawî girêdayî çand û hunera gelê Kurd û di pêşxistina çand û hunera kurd dee xwedî erik bû.

Em li ber stran û awazên hunermend Aramê Tîgran mezin bûn û emê bi hemî hêza xwe li mîrasa ku nemir Aram ji me re hiştiye xwedî derkevin.
Here bilbilê gelê Kurd oxirbe ji  te re.

Here mamoste, bi deng û awazên xwe civata pênûsa azad a ku li goristana deriyê ruhayê li benda hatina teye xweş bike.

Here bera bircên keliha Amedê li ber strana te govendê bigre
Here cihê ku  kulîkên azadiyê lê vedibin cihê hêviyên xwe, oxirbe mamoste oxirbe.

Em ji malbata Tîgran û hemî  hizkiriyên strana Aram re sersaxiyê dixwazin û êşa koça wî bi wan re parvedikin û dibêjin bera serê wan û gelê Ermenî û gelê Kurd saxbe û ji xwedayê dilovan dixwazin ku cihê  mamosteyê nemir buheşt be.

S.Ç.H.R.K
08.08.2009 Almanya

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…