Rustemê zal û dew

  Siyamend Brahîm
Siyamendbrahim@gmail.com

Bîrewerên jiyanê û agahdarên dehkeriyên tiştan û razên kar û barên jiyanê  dizanin ku xurtbûna ne tenê pergala wê mirovên bi pere an jî bi zend û bendên badayê ku li yaniyên werzeşî tên xwedî kirin, lê hişmendiya mirov bi tevdîr û bişaftina tiştan bi rengekî ji zanebûn û aramiye.

Di vê çîroka folklorî nimûneyeke ji aramî û tvdîra tiştan berz dike, bi şîn û vîn mirov rûmeta xwe vedigerîne, û dive tu caran bêzarî nekeve dilê wî.
Rustemê zal çû şerê dêwan, îcar dêw zor Rustem bir, Dêwê sipî Rustem dîl   kir û ew bi zincîran girêda, ji nan û avê pêve ne didayê, ta ku qels û jar bibe.
   
Dêwê sipî her roj ji sibehê ta bi êvarê li nêçîra xwe digeriya, her ku êvar dihat ban Rustem dikir.
Ha Tu çawayî?
Ez ezim, Tu tuyî?
Dibêjin Rustem ji birçîna kete hale mirinê, jar û qels bû, Rojekê pîreka Dêwê sipî hate cem Rustem û jê re digot Ha Rustem, Her êvar ku mere min ji nêçîra tê male û ji te bipirse tu çawayî?
Tu dê bibêjî  Ez ezim tu tu yî?
Tu dîlî û girêdayî ye, û ew ji sibehê heya êvara li nêçîrê serbest û azad digerî,
Rustem jê re gote:
Ka ezê çi bikim? gava êvar bê, wê ji te re bêje:
Hey dêwî tu çawayî
Tû yê bêjî hey dêwî
Ez perîşanim, Ez ne bi qasî teme, Tu ji min xurtirî, wê dilê wî bi te bişewite,  îcar wê ji min re bêje
xwarina baş bidyê  pişt re wisan  Rustem ji dêwê sipî re
gote û her rojekê qazek di nêv rûn de qelandî dixwar
Dibêjin heya çill rojî xwarina xweş dida Rûstemê zalê, ew di nav zincîra xwe de xurt û qelew bû,
Piştî çill rojî êvarekê dêw ji nêçîrê  dihate ban kiriye û gote
Tu çawa yî

D cî de Rustem hema xwe rewjiqand her perçak ji wan xelk û zincîran hemî şikandin û azad bû.

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…