Pirtûka nivîskarê Kurd Evdile Koçer ya bi navê “KOÇERNAME” ji nav Weşanên Do derket.
Nivîskar, di Koçernameyê de pirsgirêkên civakî û siyasî bi şêwazeke mîzahî vedibêje û bala xwendevanan dibe ser gelek meselokên kelevajîk. Di pirtûkê de bi zimanekî wêjeyî behsa gelek klîşe û tabûyên civaka kurd dike.
Nivîskar, di Koçernameyê de pirsgirêkên civakî û siyasî bi şêwazeke mîzahî vedibêje û bala xwendevanan dibe ser gelek meselokên kelevajîk. Di pirtûkê de bi zimanekî wêjeyî behsa gelek klîşe û tabûyên civaka kurd dike.
Evdile Koçer, di vê pirtûka xwe ya nû de bi kurdiyeke herîkbar, bi mijarên balkêş û bi hevokên sade ve li benda xwendevanên nû ye!
Parçeyek Ji Pirtûkê:
Li şûna pêşgotin û paşgotinê: KOÇERNAME
Bi kurt û kurmancî: ya min koçernameyek e…
Li ber peravê gotinên pepûk û brîndar ên ku êş û elemên xwe ji hev re vedibêjin kon vedidim û xwe davêjim ber bext û torê wan.
Gotinên fêris ên ku rengê qehremanên bênav vedihûnin, carna rehma xwe bi min tînin; wekî mêvanê Xwedê min li ser text û dîwanên xwe didin runiştandin; carna jî li ber devê deriyê xwe heta banga şeveqê disekinînin û awirên min ên bendewariyê ji xwe re dixin sinc…
Erê min got, a min koçernameyek e…
Gotin, wekî xalxalokên biharê li hewa dikevin û li ber ewrên fikrekê dibin hevok… Hevok hêdî hêdî pêlî nigê hev dikin û heta ku kaba wan biqerime dikevin ‘govend’ê… Xwêhdana ku ji wan hevokan diçe, dilop bi dilop dikeve ser kaxiza nameyê…
Belê min got, a min koçernameyek e…
Nameyên min carna dibin çîrokên mirinê û ber bi jiyaneke nenas ve dibezin, carna dilopên trajediya civaka me di tevna xwe de dixin ken û tiqetiq û dibin mêvanên dildar û fêhmdaran, carna jî hin gotinên pizot datînin ser dawa xwe û ber bi tax û kolaneke tarî ve dimeşin…
Dema ku xwêhdana hevokan dikeve ser nameyê, rihê min dilê min diperpite; ji ber ku name temam dibe û hêdî hêdî ji peravên min vediqete û pêl bi pêl digihîje ber peravên we…
Ez xulam min got, a min koçernameyek e…
Nameyên min, li ber peravê we dikevin destê hev û ji bo xatirê çavên we bi şev û roj ‘govend’ê digirin. Hin ji van nameyan, carna di dilê we de ji xwe re zozanên honik ava dikin, carna jî bi paş ve vedigerin û ji bo ku layiqî awirên çavên we bibin xwe ji nû ve diwedilînin.
Ez gorî min got, koçernameyek e…
Nameyên ku digihîjin ber ‘perav’ên we, heke bi dilê we be heke çirûskek dabe şev û rojên we hûn jî bi bi tilîliyan ve bi qewîtiyên nas û dostan ve bi xêr û silamet dişînin ber ‘perav’ên din. Ew jî ber bi ‘perav’ên dîtir ve dişînin…
Ez benî min got, a min koçernameyek e…
Evdile Koçer
Di sala 1977’an de li Sêrtê hatiye dinyayê. Gelek nivîs û çîrokên wî di kovar û rojnameyên kurdî de derketin. Nivîs û çîrokên wî li gelek cihan bûn şano û kurteleyîstik. Li Swêdê li Ûnîversîteya Uppsalayê heyamekê li ser ziman û wêjeya kurdî ders wergirt. Pirtûkên wî ev in: Govendistan (Weşanên Pêrî-2002), Mirin (Weşanên Aram-2006), Koçername (Weşanên Do-2009)
Têkilî bi Weşanxaneya Do re: Şehit Muhtar Mah. Nane Sok. No: 5/5, Taksim / İstanbul
Tel: (0212) 243 01 56, Fax: (0212) 252 70 48, Mail: doyayinlari@hotmail.com
Li şûna pêşgotin û paşgotinê: KOÇERNAME
Bi kurt û kurmancî: ya min koçernameyek e…
Li ber peravê gotinên pepûk û brîndar ên ku êş û elemên xwe ji hev re vedibêjin kon vedidim û xwe davêjim ber bext û torê wan.
Gotinên fêris ên ku rengê qehremanên bênav vedihûnin, carna rehma xwe bi min tînin; wekî mêvanê Xwedê min li ser text û dîwanên xwe didin runiştandin; carna jî li ber devê deriyê xwe heta banga şeveqê disekinînin û awirên min ên bendewariyê ji xwe re dixin sinc…
Erê min got, a min koçernameyek e…
Gotin, wekî xalxalokên biharê li hewa dikevin û li ber ewrên fikrekê dibin hevok… Hevok hêdî hêdî pêlî nigê hev dikin û heta ku kaba wan biqerime dikevin ‘govend’ê… Xwêhdana ku ji wan hevokan diçe, dilop bi dilop dikeve ser kaxiza nameyê…
Belê min got, a min koçernameyek e…
Nameyên min carna dibin çîrokên mirinê û ber bi jiyaneke nenas ve dibezin, carna dilopên trajediya civaka me di tevna xwe de dixin ken û tiqetiq û dibin mêvanên dildar û fêhmdaran, carna jî hin gotinên pizot datînin ser dawa xwe û ber bi tax û kolaneke tarî ve dimeşin…
Dema ku xwêhdana hevokan dikeve ser nameyê, rihê min dilê min diperpite; ji ber ku name temam dibe û hêdî hêdî ji peravên min vediqete û pêl bi pêl digihîje ber peravên we…
Ez xulam min got, a min koçernameyek e…
Nameyên min, li ber peravê we dikevin destê hev û ji bo xatirê çavên we bi şev û roj ‘govend’ê digirin. Hin ji van nameyan, carna di dilê we de ji xwe re zozanên honik ava dikin, carna jî bi paş ve vedigerin û ji bo ku layiqî awirên çavên we bibin xwe ji nû ve diwedilînin.
Ez gorî min got, koçernameyek e…
Nameyên ku digihîjin ber ‘perav’ên we, heke bi dilê we be heke çirûskek dabe şev û rojên we hûn jî bi bi tilîliyan ve bi qewîtiyên nas û dostan ve bi xêr û silamet dişînin ber ‘perav’ên din. Ew jî ber bi ‘perav’ên dîtir ve dişînin…
Ez benî min got, a min koçernameyek e…
Evdile Koçer
Di sala 1977’an de li Sêrtê hatiye dinyayê. Gelek nivîs û çîrokên wî di kovar û rojnameyên kurdî de derketin. Nivîs û çîrokên wî li gelek cihan bûn şano û kurteleyîstik. Li Swêdê li Ûnîversîteya Uppsalayê heyamekê li ser ziman û wêjeya kurdî ders wergirt. Pirtûkên wî ev in: Govendistan (Weşanên Pêrî-2002), Mirin (Weşanên Aram-2006), Koçername (Weşanên Do-2009)
Têkilî bi Weşanxaneya Do re: Şehit Muhtar Mah. Nane Sok. No: 5/5, Taksim / İstanbul
Tel: (0212) 243 01 56, Fax: (0212) 252 70 48, Mail: doyayinlari@hotmail.com
Zarathustra News – zarathustra_news@comhem.se